واكاوي روش «بنت‌الشاطي» درشرح كلمات قرآن (مطالعه موردي: الاعجازالبياني(مسائل نافع) و التفسير البياني)

مسأله ي نوشتار حاضر، واكاوي نمونه اي نظام مند از روش استنتاج مفاهيم واژگان قرآن جهت بهره مندي شايسته تر مخاطبان قرآن از محتواي آن است. بر مبناي روش توصيفي- تحليلي به واكاوي روش «عايشه بنت‌الشاطي» در «الاعجاز البياني للقرآن(مسائل نافع بن ازرق)» و «التفسير البياني للقرآن الكريم» پرداخته و هشت واژه- «ربيون»، «مخمصة»، «في قلوبهم مرض»، «صرّ»، «انس»، «فرغ»، «نصب» و «ضال» را با گزينش موردي، به عنوان نمونه ي مبنا قرار داد. براساس نتايج پژوهش، بنت‌الشاطي بر اساس اصل عدم ترادف، روش خود را سامان داده و براي تبيين بهتر و دقيق از معاني آيات، بر تتبع در «تفسير موضوعي واژه اي با استقصاي تمام آيات مشتمل بر واژه» و «بررسي و نقد نظرات لغويان و مفسران ذيل آيات و واژه ها» عنايت ويژه اي دارد. به نظر مي رسد در موارد متعددي، روش وي قابليت الگوگيري در تحقيق مفردات قرآني را دارد البته نقدهايي چون ناتمام و تكلف آميز بودن دلايل در رد عدم ترادف برخي واژگان نيز بر برونداد روش او وارد است.