بررسي اثر تغييرات كاربري اراضي و شاخص‌هاي هيدرواقليمي بر توليد رسوب در حوزه آبخيز سد استقلال ميناب

بررسي روند متغيرهاي هيدرواقليمي در آبخيز به منظور ارزيابي ميزان آب در دسترس، كاهش خطرات و سازگاري با سيل و توليد فرسايش و رسوب انجام مي شود كه از موضوعات بسيار حياتي در هيدرولوژي و هواشناسي هستند. براساس مطالعات صورت گرفته، تغيير كاربري اراضي موجب افزايش رواناب و توليد رسوب مي‌شود. كه در آبخيزهاي كوچك چشمگيرتر است. تغييرات كاربري اراضي و متغيرهاي اقليمي سبب تغيير در توليد رسوب، پرشدن مخازن سدها و چالش در تقاضاي ساكنين منطقه براي دسترسي به آب شيرين شود. لذا پي بردن به روند شاخص‌هاي هيدرواقليمي براي ارزيابي تأثير تغييرات اقليمي و هيدرولوژيكي برتوليد رسوب درمقياس آبخيز بسيار ضروري به نظر مي‌رسد. مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي اثر تغييرات كاربري اراضي و شاخص‌هاي هيدرواقليمي بر توليد رسوب در حوزه آبخيز سد استقلال ميناب با استفاده از آزمون‌هاي آمار تحليل روند من كندال و پتيت مي پردازد. نتايج نشان داد، روند بارش در سطح حوضه فاقد روند معني‌دار، اما دبي حداكثر سيل، حجم و غلظت رسوب داراي روند افزايشي معني‌دار است كه در دهه‌ي 1380 شمسي رخ داده است. از طرفي، بررسي تغييرات كاربري اراضي در حوضه‌ي ميناب طي سه دهه‌ي گذشته، سال‌هاي 1369، 1384 و 1400، نشان داد، 11درصد از سطح اراضي مرتعي كاسته شده و اراضي كشاورزي و مسكوني به‌ترتيب 220 و 280 درصد افزايش داشته اند. لذا عليرغم معني‌دار نبودن روند بارش، بدليل تغييرات كاربري اراضي مشهود كه نقش كنترل كنند‌گي بر دبي پيك سيلاب و توليد رسوب دارد، افزايش دبي پيك و توليد رسوب، در حوضه مشهود است.