تحليل گفتمان انتقادي رمان (حرب الكلب الثانيه) ابراهيم نصرالله با تكيه بر الگوي هاج و كرس

گفتمان به عنوان يك فرآيند كارآمد زباني از جمله پركاربردترين ابزارهاي مورد استفادۀ نظام سلطه براي رسيدن به اغراض سياسي اجتماعي به صورت گفتار و يا نوشتار است. تحليل گفتمان انتقادي، رويكردي نظام مند در راستاي مطالعۀ شيوۀ استفاده از اين فرآيند است. هاج و كرس از جمله زبان شناساني هستند كه با تكيه بر همين اصل، الگويي زبان‌شناختي و روش مند، متشكل از چهار مؤلفۀ نام دهي، اس سازي، مجهول در برابر معلوم و جملات كنشي در برابر اسنادي ارائه كرده اند. اين پژوهش به‌روش تحليل گفتمان انتقادي و با هدف تبيين جهت گيري هاي ايدئولوژيكي حاكم بر متن  در رمان حرب الكلب الثانيه به بررسي فرآيند ساختارهاي گفتمان مدار بر اساس اين نظريه پرداخته است. دستاورد پژوهش حاكي از آن است كه نويسنده، ايدئولوژي‌هاي خود را در مواجهه با نظام سلطه، حاكميت سرمايه‌داري و شرايط سياسي اجتماعي فلسطين با نوع به كارگيري زبان و جهت گيري هاي گفتماني در بافتار زباني رمان تبيين كرده است. شكل جديد پرداختن به قضاياي فلسطين و ساختار گفتماني رمان مذكور، جامعه‌اي را ترسيم مي‌كند كه در مواجهۀ لذت‌بخش و هوسناك با رؤياهاي مدرنيته، همچنان ارزش و آزادي خود را در اشغال سلطۀ بيگانگان قرار مي‌دهد و در نهايت با فراگيري شبيه‌سازي انسان‌ها، جهان را به ورطۀ نابودي مي‌كشد. ويران شهر آرماني اين كنشگرهاي اجتماعي، حاصل گفتمان تخريب گراي آن هاست كه در خرده رفتارها و خرده گفتارها نمود پيدا مي كند و از آثار كاركردهاي زباني بر متون ادبي به شمار مي رود