تحليل منطقي ادراكات اعتباري علامه طباطبايي با پلوراليزم معرفتي

اين پژوهش درباره تحليل منطقي ادراكات اعتباري علامه طباطبايي و پلوراليسم معرفتي است كه نسبت تعلّقي آنها را بررسي مي كند. علامه طباطبايي در تحليل كثرات معرفتي انسان، نظريه ادراكات اعتباري را ابداع نمود. اين نظريه با دو ديدگاه متفاوت روبه روست. برخي با تفسير نسبي انگارانه از نظريه معتقدند بين ادراكات اعتباري و پلوراليسم معرفتي، رابطه لزومي وجود دارد و مي توان از طريق اين نظريه، پلوراليسم معرفتي را نتيجه گرفت. سؤالي كه مطرح مي شود، اين است كه چه نسبتي ميان اين دو نظريه وجود دارد؟ فرض نگارنده اين است كه اولاً نسبيّت معرفتي در خود نظريه مورد قبول نيست، ثانياً بر فرض نسبيت، پلوراليسم معرفتي قابل استنتاج نيست. نويسنده مقاله براي اثبات مدّعاي خود، ابتدا شواهد فقدان نسبيت در نظريه را تبيين نمود و پس از بيان تفاوت هاي دو نظريه، با استفاده از تحليل منطقي و روش كتابخانه اي، رابطه لزومي آنها را بررسي كرد. مقاله حاضر كه به دنبال ارزيابي نسبت اين دو نظريه بود، هر گونه فرايندي كه بتواند پلوراليسم معرفتي را نتيجه دهد، به دست نياورد. پيراستن ساحت فكري علامه طباطبايي از پلوراليسم شناختي و ردّ انتساب ادراكات اعتباري به نسبيت معرفتي، مهم ترين نتيجه يافته هاي پژوهش حاضر است.