بهبود عملكرد رادار در محيط كلاتري با ادغام روش فشرده ‌سازي پالس و الگوريتم جبران سازي سطح سيگنال

ميزان حساسيت سامانه رادار و قدرت تفكيك اهداف كه به‌ عنوان دو معيار مهم براي هر سامانه راداري تعريف مي‌شود، با به‌كارگيري روش فشرده‌سازي پالس، مي‌تواند محقق شود، اما اين در صورتي است كه در محدوده ديدباني رادار، كلاتر حضور نداشته باشد. وجود انواع كلاتر در محدوده ديدباني رادار، به‌عنوان يك اغتشاش، عملكرد رادار را مختل مي‌كند و منجر به تشخيص اشتباه هدف و درنتيجه بروز هشدار غلط مي‌شود. جبران سازي سطح سيگنال و سطح آستانه تشخيص به‌صورت تطبيقي، به‌عنوان يك راهكار، مي‌تواند عملكرد رادار را در اين محيط‌ها بهبود بخشد. بر همين اساس در اين پژوهش، با اعمال جبران سازي روي سطح سيگنال ارسالي و سطح آستانه تشخيص به‌صورت تطبيقي، تلاش مي‌شود تا از تشخيص اشتباه هدف و بروز هشدار غلط در محيط كلاتري جلوگيري به عمل آيد. سناريوهاي متعددي با استفاده از كد باركر 13 و 22 موردبررسي قرارگرفته است و در طول شبيه‌سازي‌ها ابعاد هدف، فاصله هدف از رادار و نرخ بارش باران تغيير داده‌شده است. بر مبناي منحني ROC ثابت شده است كه روش پيشنهادي براي طراحي سطح آستانه آشكارسازي نسبت به روش OFDM و CFAR داراي نرخ آَشكارسازي بلاتري است. لازم به ذكر است، تمامي شبيه‌سازي‌ها در محيط نرم‌افزار MATLAB انجام شده است.