نقش احسان در الگوي آموزش يادگيرنده‌محور از منظر قرآن‌كريم (با تأكيد بر سوره يوسف)

يادگيري انسان تحت‌تأثير عوامل متعددي صورت مي پذيرد. قرآن كريم فراتر از عوامل تجربي و شناخته‌شده، به اموري نيز مي پردازد كه نقش مهمي در يادگيري و آموزش، به‌ويژه در حوزه ي مسائل معنوي دارد. قرآن كريم به ‌صراحت، در سورۀ يوسف آيه ۲۲ مي‌فرمايد: چون يوسف (ع) از محسنين بود، به او علم و حكمت داديم. پژوهش حاضر، با روش توصيفي، تحليلي و استنطاقي (تفسير موضوعي) به بررسي نقش احسان در يادگيري پرداخته است. نتايج اين بررسي، نشان داد كه از طريق احسان و نيكي‌كردن فقط براي رضاي خداوند متعال، روح و روان انسان باتقوا، زمينه‌ي كسب عنايات و الهامات الهي را به دست مي‌آورد. اين عنايت الهي   عام است و مي تواند نصيب هر محسني كه بنده ي باتقواي خداوند متعال باشد، شود. به اين نكته نيز اشاره‌ شده است كه اين سنخ از علم، هم در امور دنيوي و هم امور معنوي امكان‌پذير است. يافته‌هاي اين تحقيق، مي تواند در الگوي آموزش يادگيرنده‌محور، به‌ويژه در حوزه علوم تربيتي، اخلاق و معنويت موردتوجه قرار گيرد.