مطالعۀ كيفي چالش‌هاي پاسخگويي سازمان‌هاي مردم‌نهاد (سمن‌ها) در برابر ذي‌نفعان بيروني

با نگاهي خاص به سازمان‌هاي مردم‌نهاد جوانان استان اصفهان، اين مقاله درصدد است نشان دهد سمن‌ها چگونه در چارچوب رابطه با دولت، خود را نه‌تنها به دولت بلكه نسبت ذي‌نفعان اصلي‌شان، يعني جامعه‌اي كه به آن خدمت مي‌كنند، پاسخگو نگه مي‌دارند؟ اين مطالعه با رويكرد كيفي و روش نظريۀ زمينه‌اي برساختي انجام‌شده است. نمونه‌‌گيري براساس دو نوع نمونه‌گيري هدفمند و نظري انجام شده و گردآوري داده‌ها از طريق مصاحبه با 33 نفر از دبيران سمن‌ها صورت گرفته است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌‌دهد سمن‌ها با فرايندهاي مختلفي، پاسخگويي به ذي‌نفعان متعدد را حفظ مي‌كنند. كثرت و تنوع بالقوه منافع ذي‌نفعان كه در اكثر مواقع در تقابل باهم قرار دارند، در كنار محدوديت‌هايي كه ترتيبات نهادي دولت بر سمن‌ها تحميل مي‌كند، فرايند شناوركردن پاسخگويي را به راهبردي براي ايجاد تعادل بين محورهاي مختلف پاسخگويي و لايه‌هاي متعدد منافع و به‌خصوص محفوظ داشتن پاسخگوييِ روبه پايين تبديل مي‌كند.