بررسي عملكرد فرآيند تراكم و خالص سازي-آمين در جداسازي دي اكسيد كربن حاصل از احتراق با اكسيژن خالص

به دليل اثرات مخرب CO2  به عنوان يك گاز گلخانه اي فناوري حصر و ذخيره كربن براي كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي از منابع اصلي انتشار آن توسعه يافته است. به اين منظور روش هاي بسياري براي حذف CO2 پيشنهاد شده است كه انتخاب فرآيند مناسب با توجه به غلظت CO2، شرايط عملياتي و اقتصادي بودن فرآيند، صورت مي گيرد. يكي از اين روش ها واحد تراكم و خالص سازي CO2 مي باشد كه براي جداسازي CO2  از گاز احتراق حاصل از فرآيند احتراق در اكسيژن نسبتا خالص است. با اين حال راندمان پايين جداسازي و تخليه بخش قابل توجهي از CO2 به اتمسفر يكي از بزرگترين چالش هاي پيش روي اين فرآيند است. در اين پژوهش براي اولين بار سيستم هيبريد آمين-تراكم و خالص سازي در جداسازي دي اكسيد كربن حاصل از احتراق با اكسيژن خالص طراحي و عملكرد آن بررسي شد. مطالعه و شبيه سازي پاياي فرآيند در محيط نرم افزار اسپن پلاس انجام گرفت. مدل ترموديناميكي پنگ-رابينسون و مدل غير تصادفي دو مايع براي محلول هاي الكتروليت براي تخمين خصوصيات ترموديناميكي به ترتيب در واحدهاي CPU و آمين استفاده شدند. به منظور افزايش دقت، ضرايب ترموديناميكي در مدل پنگ-رابينسون با استفاده از مقادير تجربي موجود در مقالات بهبود يافت. انتگراسيون حرارتي به منظور بهينه تر شدن انرژي مصرفي فرآيند بكار گرفته شد. نتايج انتگراسيون فرايند نشان مي دهد به كمك افزودن دو تبادل گر گرمايي در حدود GJ 196 در سال از بار گرمايي واحد پشتيباني كاسته مي شود. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد سيستم پيشنهادي حاضر سبب كاهش CO2 خروجي به اتمسفر از 27.13 به حدود 0.3 درصد مي شود.