عنوان مقاله :
طراحي و تركيب نانوكامپوزيت هاي نوين كارآمد Fe3O4@MCM-41/HAP/APTES و CMC/MMT/HAP براي دارورساني رهايش كنترل شده: تحويل هدفمند تري پاراتايد در مهندسي بافت استخوان
پديد آورندگان :
حسيني ، حميدرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه مهندسي پزشكي , عبدوس ، مجيد دانشگاه صنعتي اميركبير - گروه شيمي , گلشكن ، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي گيلان - مركز تحقيقات بيوتكنولوژي پزشكي , طهراني ، پدارم دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه مهندسي پزشكي
كليدواژه :
نانوحامل هاي دارورساني , هيدروكسي آپاتيت , نانوذرات مگنتيت , مونت موريلونيت , كربوكسي متيل سلولز , تري پاراتايد
چكيده فارسي :
رويكرد تحويل دارو در مهندسي بافت استخوان به دليل آناتومي پيچيده استخوان و نيز محدوديت هاي دارورساني با چالش هايي روبرو است. در پاسخ، نانوكامپوزيت هاي جديد و كارآمد پاسخگو بهpH ، شامل نانوذرات مگنتيت(Fe3O4)، تركيب موبيل ماده شماره 41(MCM-41)، هيدروكسي آپاتيت(HAP)، 3-آمينو پروپيل (تري اتوكسي سيلان(APTES)، كربوكسي متيل سلولوز(CMC) و مونت موريلونيت(MMT)، (Fe3O4@MCM-41/HAP/APTES)]و هيدروژل[(CMC/MMT/HAP) براي تحويل دقيق تري پاراتيد (PTH (1-34 با هدف افزايش حلاليت، پايداري دارو و رهايش كنترل شده توسعه يافته است كه جهت كاهش عوارض جانبي، نگرانيهاي ايمني و ناراحتي ناشي از تزريقهاي مكرر بالقوه اند. نانوكامپوزيتها از طريق فنون تحليلي مختلف، از جمله پراش پرتو ايكس (XRD)، طيفسنجي فروسرخ تبديل فوريه (FT-IR)، تجزيه و تحليل پتانسيل زتا، پراكندگي ديناميك نور (DLS) و ميكروسكوپ الكتروني روبشي گسيلي ميداني(FE-SEM)، مورد بررسي قرار گرفتند. قطر بلوري متوسط نانوكامپوزيت ها به ترتيب 4 ± 27.6 و 1.4 ± 29.2 نانومتر از رابطه شرر محاسبه شد و اندازه قطر هيدروديناميكي به ترتيب 8.3 ± 417.023 و 3.8 ± 193.48 نانومتر و بار سطحي پايداربه ترتيب31- و40- ميلي ولت را نشان دادند. علاوه بر اين، بازده بارگذاري و گير افتادن به ترتيب 37% و 90% براي نانوكامپوزيت اول و 38% و 82% براي نانو كامپوزيت دوم تعيين شد. آزمايشهاي انتشار دارو با استفاده از روش دياليز همراه با تحليل كروماتوگرافي مايع با كارايي بالا (HPLC)، الگوي رهش پايدار را نشان دادند. با كاهش pH از 7.4 به 5.6، افزايش متناظر در انتشار دارو وجود داشت. نتايج مطالعه سينتيك رهايش دارو از مدل هيگوچي پيروي كرد كه كاملا با ويژگيهاي هدف آزادسازي نانوحاملها وداروي تريپاراتايد مطابقت داشت و حفظ يكپارچگي نانو حامل را تاييد كرد. نتايج تست سميت سلولي طي 24 ساعت روي رده سلولي NIH3T3 نه تنها هيچ سميتي را نشان نداد بلكه اثر تكثير و تمايز سلولي را ثبت كرد كه اين مشاهدات در مورد رده سلولي Saos-2 كنترل و محدود شد. بر اساس اين يافته ها، نانوكامپوزيت هاي طراحي و ساخته شده با بيشترين تاثير اجزا در بازسازي بافت استخوان، به عنوان يك سيستم دارورساني، رويكردي بسيار كارآمد و زيست سازگار را براي افزايش اثربخشي درماني ارائه و در نتيجه بر محدوديتهاي مرتبط با تحويل دارو غلبه ميكنند.
عنوان نشريه :
شيمي و مهندسي شيمي ايران
عنوان نشريه :
شيمي و مهندسي شيمي ايران