بررسي تاثير پرتو الكتروني بر روي خواص فيزيكي و رئولوژيكي آميخته پلي اتيلن كم چگالي خطي و پلي(1-هگزن)

اعمال پرتوهاي الكتروني به پلي اولفين ها، شاخه هاي گوناگوني روي آن ها ايجاد مي كند كه منجر به تغيير خواص مختلف آنها مي شود. در اين پژوهش  تغييرات ريخت شناسي و رئولوژيكي آميخته هاي پلي اتيلن كم چگالي خطي و پلي(1-هگزن) قبل و بعد از پرتودهي با امواج الكتروني بررسي شد. مقادير مختلفي از پلي(1-هگزن) (Mv=1.7×106 Da) به پلي اتيلن كم چگالي خطي اضافه شد و در يك  مخلوط كن داخلي اختلاط مذاب آن ها صورت گرفت. آميخته هاي حاصل در شرايط دما و فشار محيط در معرض پرتوهاي الكتروني(KGy12 و Mev10) قرار گرفتند. در نهايت ويژگي هاي مختلف آن ها بررسي شد. بررسي  نسبت هاي شاخص مذاب آميخته ها قبل از پرتودهي نشان داد با افزايش درصد وزني پلي(1-هگزن) از 1.5 به 4.5، نسبت هاي شاخص مذاب آن ها از 0.95 به (g/10 min) 0.82كاهش مي يابد درحالي كه پس از پرتودهي ريزشي مشاهده نشد كه نشان دهنده حضور شاخه هاي بلند روي پلي اتيلن كم چگالي خطي مي باشد. اضافه كردن پلي(1-هگزن) به پلي اتيلن كم چگالي خطي تاثير چنداني بر رفتار حرارتي نمونه ها نداشت هرچند پس از پرتودهي بلورينگي نمونه ها كاهش يافت كه مي تواند دليل ديگري بر حضور شاخه هاي جانبي بلند روي زنجير پلي اتيلن كم چگالي خطي  باشد. چگالي نمونه هاي پلي اتيلن كم چگالي خطي / پلي (1-هگزن) بعد از پرتودهي كاهش يافت كه در توافق با نتايج بلورينگي است. تصاوير ميكروسكوپي الكتروني آميخته ها پس از حكاكي در هپتان جوشان نشان دهنده پخش حفراتي نيم كره در بستر بود و ريخت شناسي قطره-بستر نمونه ها تاييد شد؛ البته نمونه هاي پرتودهي شده حفرات كمتري نشان دادند كه مويد برقراري پيوندهاي شيميايي بين دو فاز است. نتايج FTIR نشان داد با افزايش ميزان پلي(1-هگزن)در آميخته ها تعداد گروه هاي متيل در هر 1000 كربن از شاخه اصلي افزايش يافته؛ هم چنين حضور گروه هاي وينيل مورد تاييد قرار گرفت. ژل شدگي نمونه ها صفر بود كه مويد عدم شبكه اي شدن نمونه ها در اثر پرتودهي است. مطالعات رئولوژي در ميدان برشي نوساني حضور شاخه هاي جانبي بلند روي نمونه هاي پرتودهي شده را تاييد نمود.