بيان ژن VEGF در كارسينوم پاپيلري تيروئيد و ارتباط آن با عوامل موثر بر پيش‌آگهي

مقدمه و هدف: فاكتور رشد اندوتليال عروقي (VEGF) ارتشاح سلول‌هاي اندوتليال و آنژيوژنز را تحريك مي‌كند. افزايش بيان VEGF با پيامد باليني ضعيف در بسياري از بدخيمي‌ها مرتبط بوده است. چندين مطالعه نيز بيان افزايش يافته‌ي VEGF را در كارسينوم پاپيلري تيروئيد گزارش كرده‌اند. لذا مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي بيان VEGF در كارسينوم پاپيلري تيروئيد و ارتباط آن با عوامل موثر بر پيش‌آگهي انجام شد.مواد و روش ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، در مجموع 80 نمونه‌ي بلوك پارافيني كارسينوم پاپيلري تيروئيد از بيماران مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد مصطفي خميني (ره) تهران طي سال‌هاي 1396 تا 1400 مورد رنگ‌آميزي ايمونوهيستوشيمي با ماركر VEGF قرار گرفتند. شدت بيان VEGF در سلول‌هاي توموري به صورت خفيف (كمتر از 25%)، متوسط (50-25%) و قوي (بيشتر از 50%) درجه‌بندي شد. ارتباط درجه‌ي بيان VEGF با فاكتورهاي سن، جنسيت، اندازه‌ي تومور، تهاجم به كپسول و متاستاز به غدد لنفاوي با SPSS 16 مورد تحليل و بررسي قرار گرفت.نتايج: ميانگين سن بيماران مورد بررسي 14.48±40.56 سال و 58 بيمار (72.5%) زن بودند. بيان خفيف، متوسط و قوي VEGF به ترتيب در 21.3%، 35% و 43.8% نمونه‌ها مشاهده شد. ارتباط آماري معني‌داري بين بيان VEGF با سن، جنسيت و اندازه‌ي تومور وجود نداشت. افزايش بيان VEGF به طور معني‌داري با فراواني بالاتر تهاجم به كپسول و متاستاز غدد لنفاوي مرتبط بود (P 0.001).نتيجه‌گيري: افزايش بيان VEGF به طور شايع در كارسينوم پاپيلري تيروئيد مشاهده مي‌شود. بيان افزايش‌يافته‌ي VEGF يك فاكتور خطر مستقل براي تهاجم به كپسول و متاستاز به غدد لنفاوي بوده و مي‌تواند به عنوان يك فاكتور پيش‌آگهي منفي و همچنين يك فاكتور بالقو‌ه‌ي درماني در كارسينوم پاپيلري تيروئيد مطرح باشد.