مدل‌سازي قصد كارآفريني مبتني بر جو دانشكده‌هاي علوم ورزشي و مهارت كارآفريني دانشجويان

يكي از كاربردي‌ترين زمينه‌هاي كارآفريني، ورزش و صنعت ورزش است؛ لذا تربيت كارآفرين متخصص مي‌تواند نقش مهمي در پويايي اين حوزه داشته باشد. روش پژوهش مطالعه حاضر توصيفي از نوع همبستگي و بر اساس مدل‌يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري تحقيق شامل دانشجويان كارشناسي دانشگاه‌هاي استان تهران شامل (دانشگاه تهران، دانشگاه شهيد بهشتي، دانشگاه خوارزمي، دانشگاه الزهرا، دانشگاه علامه طباطبائي) در سال تحصيلي 02 -1401 بود كه 400نفر با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش شامل پرسشنامه هاي جو دانشگاه (لاسيج و فرانك 2004)، مهارت كارآفريني (لينان2008) و قصد كارآفريني (لينان و چن2009) بود. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه متغير جو دانشكده‌ها بر متغيرهاي قصد و مهارت كارآفريني تأثير مثبت و معناداري داشته است همچنين متغير مهارت كارآفريني بر متغير قصد كارآفريني تأثير مثبت و معناداري داشته است. جو دانشگاه‌ها مي‌تواند بسترساز رشد مهارت‌ها و توانمندي‌هاي افراد كارآفريني باشد و اين عامل با تأثيري كه بر مهارت افراد در زمينه  قابليت‌هاي كارآفريني مي‌گذارد، قصد كارآفريني آنان را افزايش مي‌دهد.