بعضي ويژگي ‌هاي تمايزبخش مهم گويش ‌هاي خراساني زبان فارسي از گويش‌ هاي گروه افغاني و تاجيكي

مقاله حاضر به بررسي پنج ويژگي گروه گويش‌هاي فارسي خراساني مي‌پردازد كه آن را از گروه افعاني-تاجيكي متمايز مي‌كند. اين ويژگي‌ها كه از دو ويژگي آوايي و دو ويژگي صرفي و همچنين يكي مربوط به حروف اضافه تشكيل شده‌، علي‌رغم اينكه همه وجوه تمايز بين گروه‌ها را نشان نمي‌دهد، توسط مؤلف به‌عنوان پايدارترين ويژگي‌ها مشخص شده‌ است. مقاله مبتني بر طيف گسترده‌اي است از منابع، كه شامل تحقيقات ميداني مؤلف و آثار متعدد پژوهشگران روسي، غربي، ايراني، تاجيكي و افغاني است. متون (افسانه‌ها و داستان‌ها راجع به مسائل روزمره) به لهجه هراتي كه در نتيجه كار ميداني مؤلف در افغانستان به دست آمده‌اند از گويندگان بي‌سواد و كم‌سواد لهجه مذكور جمع‌آوري شده‌اند. اين افراد به خاطر عدم تحصيل، تحت تأثير لهجه كابلي يا زبان ادبي قرار نگرفته، لهجه بومي خود را به خالص‌ترين شكل حفظ كرده بودند. پژوهش حاضر ثابت مي‌كند ويژگي‌هاي موردبحث جزء ويژگي‌هاي اصلي متمايزكننده گروه گويش‌هاي فارسي خراساني از گروه افغاني- تاجيكي است.