تحليل مقابله‌اي ساختار هجاي فارسي و كره‌اي بر مبناي جهاني ‌هاي رده‌ شناختي

تحليل مقابله‌اي كه الگوهاي اوليه آن بر پايه زبان شناسي ساخت ‌گرا شكل ‌گرفته عمدتاً به بررسي سطوح دشواري جنبه‌هاي واجي، صرفي و نحوي زبان‌ها مي‌پردازد تا از طريق تأكيد بر تفاوت‌هاي بين زبان‌ها، آموزش زبان دوم را تسهيل كند. در پژوهش حاضر با تكيه بر سه معيار جهانيِ رده‌شناختي سعي شده تحليلي مقابله‌اي از ساختار هجاي فارسي و كره‌اي ارائه شود تا از اين طريق اطلاعاتي براي علاقه‌مندان به يادگيري زبان كره‌اي، به‌عنوان زبان دوم، فراهم گردد. گسترش صنعت موسيقي، فيلم و سريال‌هاي كره‌اي نقش اصلي در ايجاد علاقه به زبان و فرهنگ كره‌اي در ايران را داشته و اين تأثير به‌ويژه روي نوجوانان و جوانان به حدي بوده است كه برخي را به سمت يادگيري زبان كره‌اي سوق داده است. ازاين‌رو، انجام پژوهش‌هاي مقابله‌اي بين فارسي و كره‌اي مي‌تواند در اين زمينه راهگشا باشد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد هر دو زبان داراي واكه‌هاي ساده مشابه هستند كه اجازه حضور در جايگاه قله هجا را دارند و محدوديتي در اين مورد ديده نمي‌شود. همچنين، با مقايسۀ 22 همخوان كره‌اي و 23 همخوان فارسي مشخص شد كه در هر دو زبان محدوديت‌هايي براي ورود برخي همخوان‌ها در برخي جايگاه‌هاي هجا وجود دارد كه هيچ‌كدام مشابه با هم نيستند. نتايج مربوط به نحوۀ هم‌نشيني واج‌ها به‌منظور ساخت هجا براساس جهاني‌ها در دو زبان نيز نشان داد در فارسي براي ساخت هجاي غيرمسطح، هسته و پايانه با هم يك سازه مي‌سازند و سپس با آغازه تركيب مي‌شوند. اين در حالي است كه در كره‌اي، آغازه و هسته با هم تشكيل سازه داده و سپس با پايانه ادغام مي‌شوند. علاوه بر اين، بخش ديگري از نتايج نشان مي‌دهد فارسي داراي ساختار هجايي CV(CC) است؛ درحالي‌كه كره‌اي ساختار هجايي CVC(C) دارد.