زبان و مراقبت: بررسي كيفي ادراكي زبان ‌آموزان ايراني بر اساس نظريه مراقبت نادينگز و لوگ ‌استروپ

هدف اصلي اين مطالعه كيفي، بررسي روابط ميان معلمان و زبان‌آموزان بر اساس نظريه مراقبت نادينگز (1988) و لوگ‌استروپ (1997) است. در اين پژوهش، مفهوم مراقبت با جنبه‌هاي زبان‌شناختي چون تعامل زباني و انتقال معنايي بررسي شده است، كه از طريق آن‌ها رابطۀ مراقبتي ميان معلم و دانش‌آموز ايجاد مي‌شود. براي جمع‌آوري داده‌ها، با ده زبان‌آموز در مدارس مصاحبه انجام شد. سپس داده‌ها با استفاده از مراحل كدگذاري نظريه داده‌بنياد (كربين و استراس، 1990) و نرم‌افزار مكس‌كيودا نسخه 24 تحليل گرديد. در اين تحقيق، 22 كد فرعي و چهار كد اصلي شناسايي شد و مدل نظري جديدي براي رابطه مراقبتي معلم-دانش‌آموز ارائه گرديد. مقوله‌هاي اصلي اين رابطه شامل ارتباط و تعامل، شيوه‌هاي آموزشي، درك و حمايت، و ويژگي‌هاي فردي معلمان بود. همچنين، مقوله‌هاي فرعي شامل احترام، رابطه متقابل، توجه فردي، گوش دادن با حوصله به دانش‌آموزان، گفت‌وگو با دانش‌آموزان، سواد رابطه‌اي، شجاعت معلم در آغاز ارتباط مراقبتي، صداقت، دلسوزي، تشويق، جذب كامل، جابجايي انگيزشي، حمايت احساسي، ارتباط بر پايه اعتماد، محيط حمايتي، استفاده از روش‌هاي آموزشي مناسب، در دسترس بودن معلم، تعامل دانش‌آموزان، انتظارات واقع‌گرايانه از دانش‌آموزان، پاسخ‌دهي، و ايجاد سرگرمي و طنز بودند. اين تحقيق درنهايت نشان مي‌دهد كه چگونه ويژگي‌هاي روانشناسي زبان و زبانشناسي كاربردي مي‌توانند نقش مهمي در درك و تقويت ارتباطات آموزشي داشته باشند. يافته‌هاي اين مطالعه با توجه به ديدگاه روانشناسي به چندين پيامد آموزشي براي سياست‌گذاران آموزشي، معلمان و زبان‌آموزان اشاره دارد تا مفهوم «مراقبت» را بهتر بشناسند و به‌كارگيرند و اين امر به رشد حرفه‌اي معلمان و بهبود آموزشي دانش‌آموزان كمك خواهد كرد.