پژوهشي در ويژگي‌هاي بصري خطوط سكه‌هاي دوره ايلخاني موزه ملك

به كار بردن خط و عناصر نوشتاري در اشيائي نظير سكه‌ها، سبب پيدايش انواع خطوط و تنوع و گوناگوني شيوه‌هاي نوشتاري و اَشكال حروف گرديده است. اين پژوهش كه با روش مطالعات توصيفي و اكتشافي صورت گرفته است، تنها به تحليل و بررسي ويژگي‌هاي بصري خطوط سكه‌هاي دوره ايلخاني موزه ملك اختصاص دارد. سكه‌هاي مورد مطالعه از ميان بيش از 400 سكه انتخاب شده‌اند؛ علت انتخاب آن‌ها خصوصيات متمايز خطوط و ويژگي‌هاي بصري درخورشان بوده است. نوشتار غالب بر روي سكه‌ها، خط عربي/فارسي به قلم كوفي به همراه عباراتي به خط و زبان مغولي است كه البته در بعضي موارد از قلم نسخ مايه گرفته‌اند. از اين‌رو شناخت و معرفي سبك‌هاي نوشتاري متنوع و ظرفيت‌هاي ذاتي و كم‌نظير انواع خطوط كوفي به كار رفته بر روي سكه‌ها مهم‌ترين هدف اين پژوهش بوده است. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه نمونه‌هاي خطوط كوفي و وجوه مختلف آن در عين شباهت به‌هم، از تنوع بسيار زيادي برخوردارند كه اين تنوع چشمگير امكانات بسياري را براي خلق آثار هنري در اختيار هنرمندان قرار مي‌دهد. اين مطالعه زمينه مناسبي را براي دستيابي به تنوع قلم‌هاي نوشتاري و نگاهي نو در طراحي حروف را در اختيار طراحان گرافيك معاصر ايران و علاقمندان به طراحي حروف و قلم فارسي قرار مي‌دهد.