كاركرد ايدئولوژيك در برجسته سازي سبك رمانهاي برگزيدۀ زنان معاصر دهۀ 80 تا 90

زمينه و هدف: سبك‌شناسي لايه اي يكي از شگردهاي ارزيابي و بررسي نوين آثار ادبي است كه به كمك آن ميتوان متون ادبي اعم از شعر و داستان را با ظرافت و دقت بيشتر و افزونتري مورد تحليل و واكاوي قرار داد. اين شيوه از سبك‌شناسي با تكيه بر دانش سبك‌شناسي سنتي و كلاسيك، متون را در حيطۀ پنج لايۀ آوايي، واژگاني، نحوي، بلاغي و ايدئولوژيك واكاوي و تحليل مي نمايد. در ميان لايه هاي پنجگانۀ مطرح‌شده، لايۀ ايدئولوژيك اثر را از حيث احساسات، باورها، انديشه و ايدئولوژي كه حمل مي نمايد در سه سطح واژگاني، نحو و بلاغت مورد بررسي قرار ميدهد. داستان‌نويسان زن معاصر در فاصلۀ دهه هاي 60 تا 90 خورشيدي با بهره گيري از نوعي ادبيات اعتراضي بازتاب‌دهندۀ مسائل و مشكلات اجتماعي زنان و كاستيهاي موجود است كه اين مسئله را ميتوان بخوبي در سطوح يادشدۀ ايدئولوژيكي اين داستانها مشاهده نمود. هدف بررسي پيش‌رو تحليل و واكاوي سطح ايدئولوژيك داستانهاي معاصر نويسندگان زن در دهه80 تا 90 خورشيدي است. روش پژوهش: اين جستار به شيوۀ كتابخانه اي و روش توصيفي-تحليلي و سندكاوي انجام خواهد شد. جامعۀ آماري پژوهش پيش‌ رو گزيده اي از داستانهاي معاصر نويسندگان زن در دهه هاي 60 تا 90 شامل فريبا وفي، زويا پيرزاد، شهرنوش پارسي‌پور و منيرو رواني‌پور ميباشد. يافته هاي پژوهش: يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه در ميان نويسندگان زنان دهۀ 80 تا 90 با توجه به آثار برگزيده و منتخب از فريبا وفي، زويا پيرزاد، شهرنوش پارسي‌پور و منيرو رواني‌پور زبان در خدمت القاي ايدئولوژي به مخاطب است. نتيجه گيري: با توجه به بررسي سبكي در لايۀ ايدئولوژيك در آثار نويسندگان مطرح‌شده، ايدئولوژي در هر سه لايۀ واژگاني، نحوي و بلاغي منعكس شده است. در لايۀ واژگاني كاربرد كلماتي كه نشان از اهتمام به بالا بردن جايگاه زن يا اندوه آنان از وضعيت رقت‌بار زن در جامعه، در لايۀ نحوي كاربرد و ساختار جملات كوتاه و پياپي كه نشان از اضطراب و پريشاني شخصيت زن در داستان دارد و در لايۀ بلاغي تصاويري كه بصورت تشبيهي، كنايي، و... بازتاب‌دهندۀ عقايد، باورها و نظريات نويسندگان زن، پيرامون وضعيت و شرايط زنان جامعه است، قابل مشاهده مي باشد.