بررسي و تحليل مؤلفه هاي تفكر فلسفي در باب «شير و گاو» از كليله و دمنه

زمينه و هدف: تفكر فلسفي مقوله اي است كه كودكان را براي بدل شدن به انساني اجتماعي و در عين حال، اهل فكر و تحليل ياري ميرساند و موانع شناختي موجود را تا حد زيادي رفع ميكند. در واقع، بواسطۀ آشنايي كودكان با مؤلفه هاي تفكر فلسفي، ميزان شناخت و گسترۀ درك فردي و اجتماعي آنها رشد پيدا ميكند. متون ادبي بويژه آثاري كه براي كودكان نوشته شده اند، در تبيين مفاهيم مرتبط با تفكر فلسفي تأثير شگرفي دارند. در گسترۀ ادبيات فارسي، آثار متعددي خلق شده اند كه از مؤلفه هاي مرتبط با اين مقوله براي تبيين مطالب گوناگون انسان ساز و رشددهنده استفاده كرده اند. در اين بين، نصرالله منشي در كليله و دمنه از اين شگردها بهره برداري كرده است. در تحقيق حاضر، اصليترين و پرتكرارترين شگردهاي نصرالله منشي در باب شير و گاو از كتاب كليله و دمنه كه منجر به تفكرزايي فلسفي گرديده، كاويده شده است تا به اين پرسش پاسخ داده شود كه روشهاي تفكرآفريني فلسفي در باب مذكور از كليله و دمنه چه بوده است؟ روشها: اين پژوهش با استناد به منابع كتابخانه اي و روش توصيفي-تحليلي انجام شده است. يافته ها: نويسنده سعي كرده است به مؤلفه هاي متنوعي از تفكر فلسفي همچون: «تصميم گيري؛ حل مسئله؛ تجزيه و تحليل؛ قياس و سنجش؛ پرسشگري؛ مهارت كشف؛ استدلال» اشاره كند و اين شاخصه ها را در مخاطبان بويژه گروه كودكان رشد دهد. نتيجه گيري: كتاب مذكور از ظرفيتهاي لازم براي بازنمايي مسائل گوناگون فردي و گروهي براي مخاطبان عام و خاص (كودكان) برخوردار بوده و ميتوان از لايه هاي فكري مستتر در آن براي تلقين و آموزش غيرمستقيم تفكر فلسفي به كودكان استفاده كرد.