بررسي تطبيقي رويكرد كلامي سلفيه وهابي و سلفيه جهادي در تعامل با حاكم اسلامي با مطالعه موردي ديدگاه‌هاي بن‌باز و بن‌لادن

بررسي تطبيقي رويكرد كلامي عبدالعزيز بن‌باز در جايگاه مفتي سابق وهابي و اسامه بن‌لادن يكي از متنفذترين رهبران جهادي، تحليل روشني از مباني سلفيه وهابي و سلفيه جهادي در كيفيت تعامل با حاكم اسلامي را آشكار مي‌كند. اين نوشتار با روش تحليلي - توصيفي و گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي، به پاسخ اين پرسش مي‌پردازد كه كيفيت تعامل سلفيه وهابي و جهادي با حاكم اسلامي بر كدام مباني كلامي استوار است؟ در تعامل با حاكم اسلامي، بن‌باز بر اساس مباني وهابيت، ضمن تأكيد بر لزوم تمكين تام در برابر حاكم عادل و ممنوعيت نافرماني از حاكم فاسد، با ادعاي اعلميت حكام به مصالح، سياست را جايگاه استقلالي حاكم و قلمرو ممنوعه مردم ترسيم مي‌كند؛ اما بن‌لادن بر اساس مباني سلفيه جهادي، بر ممنوعيت تمكين از حاكم فاسد و لزوم خروج مسلحانه براي عزل او تأكيد دارد و ناامني ناشي از خروج بر حاكم فاسد را عقوبتي الهي براي جامعه راضي به جور طاغوت تفسير مي‌كند. تمسك گزينشي به منابع اسلامي، كمبودهاي جدي در منظومه فكري سلفيه وهابي و جهادي در برابر امور حكومتي را موجب شده است كه در رويكرد تفريطي بن‌باز در مشروعيت استبداد و تطهير حاكم فاسد و در رويكرد افراطي بن‌لادن در تجويز خشونت و سفك دماء براي عزل حاكم فاسد جلوه‌گري مي‌كند.