واكاوي احكام و حريم راه‌ها از ديدگاه فقهاي مذاهب اسلامي با ‎ سياست كيفري بر مبناي حقوق ايران

راه‌ها و حريم قانوني آنها جزء سرمايه ملّي هر كشور دانسته مي‌شوند. حق مرور از اين راه‌ها ممكن است به ‌طور طبيعي يا قراردادي در ملك ديگري ايجاد شده‌ باشد. اين نوشتار به بررسي احكام و حريم حق ‌مرور از ديدگاه فقيهان مذاهب‌ اسلامي و مطالعۀ سياست تقنيني در حقوق ايران و بيان خلأهاي موجود در اين‌باره مي‌پردازد؛ از اين‌رو توجه در اين نوشتار به ملاك و ضابطه‌اي معين براي مشخص‌شدن انواع و احكام راه‌ها خواهد بود. با توجه به پژوهش انجام‌شده، مي‌توان نتيجه گرفت در احكام و انواع راه‌ها بين فقيهان مذاهب ‌اسلامي اشتراك‌ها و تضارب آرا وجود دارد؛ همچنين در سياست تقنيني حقوق ايران دربارۀ احكام راه‌ها و حريم آنها خلأ‌هايي وجود دارد؛ بنابراين براي رفع خلأهاي موجود در قوانين مربوط در حوزه راه و حق‌ عبور و مرور مي‌توان از اين نقاط مشترك و تضاد براي اصلاح قانون استفاده كرد.