تحليل انتقادي منظومه‌هاي «آقادار» و «فوخوس» شيون فومني بر اساس ويژگي ‌هاي گفتماني و دال‌ هاي ارزشي

منظومه هاي نمادين شيون فومني مملو از دال هاي هدفمند ارزشي گفتمان ساز مؤلف است. در دو منظومۀ «فوخوس» و «آقادار» شاعر از انواع نمادها جهت برجسته سازي گفتمان ها بهره مي برد. كثرت گفتمان ها در اين منظومه ها با بهره گيري از دال هاي ارزشي، محققان اين پژوهش را به اين امر ترغيب مي كند كه با برشمردن ويژگي­هاي گفتماني هريك از اين آثار به ابعاد وسيعي از جهان بيني هاي ادراكي دست يابند. ازاين رو، رويكرد انتقادي لاكلائو و موفه، مدل پيشنهادي جهت بررسي دال شناسي ارزشي شخصيت­هاي نمادين در اين دو منظومه است. با استناد به داده هاي متني منظومه ها، انواع دال هاي هدفمند با بهره گيري از روش كيفي شناسايي شد و در نهايت، كاربست مدل انتقادي نامبرده بر دو منظومه، يافته هايي را دربر داشت: منظومۀ آقادار علاوه بر پنج گفتمان اصلي از دو گفتمان فرعي انسان شناختي و طبيعي نيز بهره مي‌برد. از نتايج ديگر اين پژوهش، چرخش هاي گفتماني است كه در اين دو منظومه يافت مي شود. همچنين با بررسي انواع دال­هاي مركزي و شناور دو منظومۀ فوخوس و آقادار، دو دال مركزي اصلي به ترتيب بختك و ازگيل هستند؛ دال اصلي منظومۀ فوخوس تك مدلولي، اما دال اصلي منظومۀ آقادار از منظر دو شخصيت اصلي، دومدلولي است.