تاثير رهبري تيمي عمل محور بر توسعه هم افزايي تيمي با در نظر گرفتن نقش ميانجي خودكارآمدي و اعتماد سازماني مورد مطالعه: كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان مازندران

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تاثير رهبري تيمي عمل محور بر توسعه هم افزايي تيمي با در نظر گرفتن نقش ميانجي خودكارآمدي و اعتماد سازماني كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان مازندران انجام شد. نوع تحقيق توصيفي-همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان مازندران(139 نفر) بود. نمونه گيري به صورت تمام شمار انجام و 117 پرسشنامه تكميل و برگشت داده شد. به منظور گرد آوري داده ها از پرسشنامه استاندارد با طيف پنج گزينه‌اي ليكرت، استفاده شد. الگوريتم تحليل داده‌ها به روش حداقل مربعات جزئي كه شامل بررسي مدل‌هاي اندازه‌گيري و برازش مدل ساختاري بود، جهت سنجش اثر متغيرهاي پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. برازش مناسب هر دو بخش الگوريتم داده‌ها نشان‌دهنده مطلوب و قابل قبول بودن پرسشنامه‌ها و ساختار مكنون در سطح شاخص‌ها و سوالات مورد استفاده بود. نتايج پژوهش در سطح اطمينان 95 درصد نشان داد؛ رهبري تيمي عمل محور بر توسعه هم افزايي تيمي، خودكارآمدي و اعتماد سازماني كاركنان تاثير مثبت و معناداري دارد. خودكارآمدي و اعتماد سازماني نيز بر توسعه هم افزايي تيمي كاركنان تاثير مثبت و معناداري داشت. در نتيجه مي توان گفت؛ اعمال رهبري تيمي عمل محور، توسعه هم افزايي تيمي؛ خودكارآمدي و اعتماد سازماني كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان مازندران را موجب خواهد شد.