تركيب بهينه نقاط تحويل، انتقال ريسك و انتقال هزينه‌ها در تجارت بين‌الملل با تاكيد بر اينكوترمز 2020

هدف از اين پژوهش، بررسي اين مطلب است كه چگونه مي‌توان چالش‌هاي موجود بر سر راه استفاده از اينكوترمز را برطرف كرد و با عنايت به مديريت زنجيره تأمين و روابط بين خريدار و فروشنده، راهكاري براي بهينه‌سازي استفاده از استانداردهاي اينكوترمز طراحي كرد كه بتواند تركيب بهينه نقاط تحويل، انتقال ريسك و انتقال هزينه‌ها را ايجاد كند. پژوهش حاضر از نوع كاربردي بوده و به روش آميخته، در پنج مرحله شامل تحقيق داده‌بنياد، تكنيك دلفي، تحليل اثر متقابل، هم‌پوشاني و تدوين سناريوهاي سازگار طراحي شده و روش نمونه‌گيري به‌صورت هدفمند بوده است. در مرحله اول با استفاده از نرم‌افزار مكس كيودا 20، تعداد 7 عامل مؤثر، 13 مؤلفه، 11 راهبرد و 2 پيامد شناسايي شد. در مرحله دوم طي چهار مرحله تكنيك مصاحبه دلفي با مشاركت خبرگان در حوزه بازرگاني بين‌الملل، 33 عامل مؤثر شناسايي شد. در مرحله سوم تعداد 5 عامل كليدي و استراتژيك با استفاده از نرم‌افزار ميك‌مك استخراج گرديد. در مرحله چهارم عوامل وظايف خريدار و فروشنده در اصطلاحات اينكوترمز 2020، روابط خريدار و فروشنده، مديريت زنجيره تأمين و بازرگاني بينالملل به‌عنوان پيشران انتخاب و سپس با استفاده از نرم‌افزار سناريو ويزارد، تعداد 6 سناريوي سازگار استخراج شد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد در صورت بالا بودن سطح رابطه خريدار با فروشنده و با هدف تأمين اهداف مديريت زنجيره تأمين شامل بهبود فرايندها، كمينه‌سازي هزينه‌ها و بيشينه‌سازي كارائي در رويكرد صادرات استفاده از اصطلاحات گروه D و در رويكرد واردات استفاده از اصطلاحات گروه E مي‌تواند حالت بهينه باشد.