طراحي الگوي پوياي بين المللي شدن شركت هاي دانش بنيان كوچك و متوسط (مطالعه موردي: صنعت داروهاي گياهي)

هدف از اين پژوهش بررسي عوامل موثر بر بين المللي شدن شركتهاي دانش بنيان در دو مسير سنتي و زودهنگام جهت ارائه الگويي پوياست كه پويايي خود را هم از دريافت بازخورد عوامل بر هم و هم از تنوع شرايط حاكم بر فضاي كسب و كار بين المللي كسب مي كند. در اين راستا، بنگاه هاي دانش بنيان توليدي فعال در صنعت داروهاي گياهي ايران كه عمدتا در تراز كوچك و متوسط طبقه بندي مي شوند مد نظر و مورد بررسي قرار مي گيرند. در ابتدا چهارده عامل اصلي موثر در بين المللي شدن شركتها از طريق مصاحبه تعيين شده است. سپس با استفاده از تكنيك نقشه شناختي فازي روابط و مفاهيم عصبي حاكم بر عوامل موثر بر بين المللي شدن شركتهاي مورد مطالعه براي دو وضعيت متفاوت قبل و بعد از تحريم هاي بين المللي مورد بررسي قرار مي گيرد و در نهايت، الگوي پوياي بين المللي شدن شركت هاي دانش بنيان با استفاده از تعريف بين المللي شدن بر پايه سه بعد زمان، محدوده و مقياس و ميزان اهميت و تغييرات عوامل بين المللي شدن براي دو حالت بيان شده پيشنهاد مي گردد. تحليل داده ها نشان مي دهد كه كاربست رويكردهاي موجود در ادبيات بين المللي شدن شركت ها كه غالبا به شكلي غير پويا ارائه شده اند به تنهايي در خصوص شركت هاي دانش بنيان كارساز نبوده و نيازمند رويكردي تلفيقي با در نظر گرفتن بازخورد مفاهيم بر هم است كه با شرايط كسب و كار فعلي تطابق داشته باشد.