عنوان مقاله :
تحليل مولفههاي معنايي «خطيئه» در قرآن كريم با بهره گيري از رويكرد هم زماني و درزماني در معناشناسي
پديد آورندگان :
رياحي ، حديث دانشگاه الزهراء , اميني ، فريده دانشگاه الزهراء - گروه علوم قرآن و حديث , رضي بهابادي ، بي بي سادات دانشگاه الزهراء - گروه علوم قرآن و حديث
كليدواژه :
خطأ , خطيئه , روابط همنشيني , ريشهشناسي تاريخي خطيئه , گناه.
چكيده فارسي :
«خطيئه» يكي از مفاهيمِ حوزه معنايي گسترده گناه در قرآن كريم است، كه با مفاهيم متعددي پيوند خورده است. براي تدقيق اين مفهوم در قرآن كريم افزون بر التفات بر باهمآييهاي آن، بررسي هسته معنايي آن در زبانهاي سامي ضروري مينمايد. پژوهش حاضر با نظر بهمعناي «خطيئه» در زبانهاي سامي، آراء لغويان و روابط همنشيني آن در قرآن كريم، به بازشناسي مؤلفههاي معنايي اين مفهوم پرداخته است. دريافتهاي ريشهشناسي حاكي از كاربست نياي اين واژه در مفاهيم: گناه، غفلتكردن، انحراف و خارجشدن است. با توجه به اشتراك واجها و قرابت آوايي دو ريشه حطّ و خطأ و كاربست آن دو در مفهوم گناه در زبان عبري و عربي، اشتراك نياي آن دو به ذهن متبادر ميشود. بررسي باهمآييها از وجود مؤلفههاي ثقالت، چيرگي، خروج از اعتدال و ذومراتب بودن آن سخن رانده است. بافت آيات از مواجهه حق تعالي در دوگونه: بخشش و كيفر و مواجهه انسان در سه حيطه: ارتكاب، طلب رفع عذاب و طلب بخشش حكايت ميكند.
عنوان نشريه :
مطالعات تفسيري
عنوان نشريه :
مطالعات تفسيري