بررسي اثر پيش‌تنيدگي بر ميراگر متشكل از آلياژ حافظه‌دار شكلي به هدف بهبود عملكرد لرزه‌اي سازه‌هاي دريايي

مكانيسم‌هاي كنترل ‌سازه‌اي به عنوان روشي قابل اعتماد و كارآمد براي بهبود عملكرد لرزه‌اي و پايداري سازه‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرند. يكپارچگي و تامين پايداري زيرساخت‌هاي عمراني مانند سازه‌هاي دريايي و بويژه سكوهاي نفتي كه در معرض شرايط سخت محيطي قرار‌دارند از چالش‌هايي است كه مهندسان طراح به دنبال برطرف كردن آن با ايجاد روش‌هاي نوين و همچنين بهبود دادن علمكرد سيستم‌هاي پيش‌تر توسعه يافته مي‌باشند. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر سطوح مختلف پيش‌تنيدگي سيم‌هاي آلياژ حافظه‌دار شكلي موجود در ميراگر غيرفعال مبتني بر آلياژ حافظه‌دار شكلي و تاثير آن در كاهش پاسخ لرزه‌اي سازه بوده ‌است. براي اين منظور، يك سازه‌ دريايي ساده شده مدلسازي شده و سيستم كنترل سازه‌اي ميراگر غيرفعال مبتني بر آلياژ حافظه‌دار شكلي در آن قرار گرفته و نتايج حالات مختلف پس از اعمال هفت جفت حركت زمين مقياس شده از زلزله‌ها حوزه دور و تحليل تاريخچه زماني، ارزيابي شده‌است. نتايج به دست آمده گوياي آن است كه افزايش سطح مقطع سيم‌ها و همچنين افزايش ميزان پيش‌تنيدگي آن‌ها باعث كاهش جابجايي حداكثر سازه مي‌شود و عملكرد كلي سيستم كنترل سازه‌اي را بهبود مي‌بخشد. د. همچنين با درنظر گرفتن سه حالت مختلف براي قاب و تحليل آن، تأثير سختي قاب بر نتايج مورد ارزيابي قرارگرفت.