بررسي تاثير امولسيون پليمري بر مقاومت برشي ماسه بادي

تحقيق حاضر به بررسي تأثير امولسيون پليمري وينيل اكريليك (VA) بر مقاومت برشي ماسه‌هاي بادي دشت خوزستان پرداخته است. بدين منظور پس از نمونه‌برداري از ماسه‌هاي بادي منطقه مذكور، آزمايش تراكم استاندارد روي آن انجام شده و درصد رطوبت بهينه و وزن مخصوص خشك حداكثر ماسه‌بادي تعيين گرديد. سپس محلول‌هايي با درصد‌هاي 10، 20 و 30 از ماده پليمري ساخته و به گونه‌اي به ماسه‌بادي اضافه گرديد كه به رطوبت بهينه برسد. نمونه‌هاي آماده شده با وزن مخصوص خشك حداكثر در قالب‌هاي فلزي چهارگوش قرار گرفته و به مدت 1، 7، 14، 21 و 28 روز در فضاي آزمايشگاه نگهداري شد، سپس تحت آزمايش برش مستقيم قرار گرفتند. نتايج آزمايش ‌برش مستقيم بر روي نمونه‌هاي تثبيت شده با پليمر نشان داد، با افزايش زمان عمل‌آوري و افزايش غلظت محلول پليمري، چسبندگي و مقاومت برشي افزايش و زاويه اصطكاك داخلي كاهش مي‌يابد. به‌طوري‌كه محلول پليمري با غلظت 30 درصد موجب افزايش 146 درصدي مقاومت برشي ماسه‌بادي تثبيت شده نسبت به نمونه پايه شده است. تصاوير ميكروسكوپ الكتروني نشان دهنده ايجاد اتصال و برقراري پل‌هايي بين دانه‌هاي ماسه در نمونه‌هاي تثبيت شده بوده كه اين امر دليل افزايش چسبندگي و مقاومت برشي نمونه‌ها است.