پيش‌بيني تأثير مديريت دانش بر ارزش‌آفريني سازماني با تأكيد بر نقش ميانجي خلاقيت سازماني (مورد مطالعه: استان قم)

هدف: توجه به مفهوم مديريت دانش به عنوان يكي از عوامل اساسي توسعه سازماني افزايش يافته است. مديريت دانش، نه تنها به بهره‌مندي از دانش‌ها و تجربيات افراد در سازمان كمك مي‌كند، بلكه در توسعه فرآيندهاي نوآورانه، ارتقاء عملكرد سازماني و بهبود ارتباطات داخلي و خارجي نقش بسيار مهمي ايفا مي‌كند. در همين سياق، ارتباط بين مديريت دانش و ارزش‌آفريني سازماني به‌ عنوان يك مسئله، مورد توجه قرار گرفته است. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير مديريت دانش بر ارزش‌آفريني سازماني و نقش ميانجي خلاقيت سازماني در اين رابطه انجام شده است.  روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر گردآوري اطلاعات، پژوهشي كتابخانه اي-اسنادي با تكنيك ‌هاي ميداني و از نظر نوع توصيفي- پيمايشي است كه به روش همبستگي و با رويكردي كمي انجام شده است. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش سه پرسشنامه (دو محقق‌ساخته و يك از پيش‌ساخته) استفاده گرديد. براي سنجش روايي پرسشنامه هاي ارزش‌آفريني سازمان و پرسشنامه خلاقيت سازماني اين پژوهش، از روايي محتوايي بهره برده شد كه توسط خبرگان مديريت دانش تأييد گرديد. براي روايي پرسشنامه مديريت دانش روش تحليل عاملي تأييدي و روايي همگرا مناسب گزارش شده است. براي سنجش پايايي نيز از آلفاي كرونباخ استفاده شد كه براي پرسشنامه ارزش افريني0/91، براي پرسشنامه خلاقيت سازماني 0/076 و براي پرسشنامه مديريت دانش 0/91 گزار شد. اين پژوهش با كمك روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و با استفاده از آزمون هاي پيرسون، رگرسيون خطي و تحليل مسير انجام شده است. 40 نفر از كاركنان كتابخانه هاي عمومي استان قم به صورت نمونه گيري گلوله برفي انتخاب شدند و جامعه آماري اين پژوهش را تشكيل دادند. نرم افزار ليزرل جهت تحليل داده ها مورد استفاده قرار گرفت.يافته ها: يافته ‌ها نشان مي ‌دهد كه ابعاد مديريت دانش، به عنوان عوامل مهم، به‌ طور مثبت و معني‌دار با ارزش‌آفريني سازماني مرتبط هستند. در واقع، 87 درصد از تغييرات متغير ارزش‌آفريني سازماني به وسيله ابعاد مديريت دانش پيش‌بيني مي‌شود؛ همچنين ارتباط بين مديريت دانش و خلاقيت سازماني مورد بررسي قرار گرفت كه اين دو متغير داراي يك رابطه مثبت و معني‌دار هستند. ارتباط بين خلاقيت سازماني و ارزش‌آفريني سازماني نيز توسط آزمون همبستگي پيرسون تأييد شد. نقش واسطه‌اي خلاقيت سازماني در تأثير مديريت دانش بر ارزش‌آفريني سازمان، توسط تحليل مسير تأييد شد.  نتيجه ‌گيري: مديريت دانش نقش محوري در ايجاد ارزش و پيش‌بيني عملكرد سازماني دارد و خلاقيت سازماني به عنوان يك متغير ميانجي، اين رابطه را تقويت مي‌كند. وجود همبستگي قوي بين مديريت دانش و خلاقيت سازماني و همچنين نتايج مثبت خلاقيت بر ارزش‌آفريني، تأكيد مي‌كند كه سرمايه‌گذاري در پرورش محيط‌هاي خلاق و مديريت دانش مؤثر، مي‌تواند به نوآوري و مزيت رقابتي پايدار منجر شود. اين پژوهش به سازمان‌ها كمك مي‌كند تا با فهم دقيق‌تري از اين ارتباطات، مديريت و استراتژي‌هاي خود را شكل دهند و به عنوان نتيجه، به ارزش‌آفريني سازماني دست يابند.