كوددهي پتاسيم در باغ‌هاي مركبات

هدف از اين بررسي، ارزيابي مديريت كوددهي پتاسيم براي درختان مركبات بود. اين ارزيابي مي تواند به شناخت بهتر نياز پتاسيمي، مقدار كوددهي، زمان مناسب كوددهي، روند جذب و انتقال پتاسيم در اين درختان منجر شود كه در بهينه سازي توصيه‌هاي كودي پتاسيم بسيار مؤثر است. به‌طور ميانگين در درختان يك باغ بارده يك هكتاري مركبات حدود 300 تا 750 كيلوگرم پتاسيم وجود دارد كه حدود 15 تا 20 درصد آن در برگ ها و 45 تا 60 درصد آن در ميوه هاي اين درختان است. بر اساس نتايج بلندمدت آزمايش هاي كوددهي مركبات در ايران و برخي مناطق مختلف جهان براي پايداري توليد، بهبود عملكرد و كيفيت ميوه، رشد مناسب و سلامت درختان مصرف حدود 50 تا 200 كيلوگرم پتاسيم (K2O) در هكتار در سال نياز است كه حدود 50 تا 70 درصد از اين پتاسيم مصرفي در توليد ميوه ها مشاركت دارد، حدود پنج درصد آن در ساختار درختان رسوب و ذخيره مي شود و تعادل بين پتاسيم مصرفي و جذب شده توسط درختان با واكنش هاي جذبي و واجذبي با سطوح تبادلي خاك ايجاد مي شود. نتايج پژوهش هاي مختلف نشان داده است كه بيشترين نياز و راندمان جذب پتاسيم در درختان مركبات در مرحله دوم رشد ميوه رخ مي‌دهد؛ اما در زمان حداقل فعاليت (زمستان)، شروع فصل رشد و پس از برداشت، راندمان جذب بسيار كم است؛ بنابراين در زماني كه جذب پتاسيم از خاك هنوز بسيار كم است ذخيره پتاسيمي در بافت‌هاي قديمي‌تر بيشترين نقش در رشد و توسعه برگ‌ها، سرشاخه ها، گل ها و ميوه چه ها در اوايل فصل رشد (شروع رشد سرشاخه ها، گلدهي و تشكيل ميوه) دارند. بر اين اساس محلول پاشي كودهاي پتاسيمي هم نقش مهمي در تنظيم عرضه پتاسيم به اندام هاي جديد در حال رشد و توسعه، به‌ويژه در شروع فصل رشد دارد. بنابر آنچه گفته شد هدف از كوددهي پتاسيم تضمين پايداري توليد، افزايش عملكرد، افزايش كيفيت انبارماني و كاهش ناهنجاري هاي فيزيولوژيكي ميوه ها است و كوددهي خاكي قبل از گلدهي و تشكيل ميوه تأثيري در رشد سرشاخه هاي بهاره، گلدهي و تشكيل ميوه در سال جاري ندارد. لذا توصيه مي‌شود كه باغ‌داران، كوددهي خاكي قبل از گلدهي و تشكيل ميوه را متوقف نمايند و به‌تدريج، مقدار مصرف (درصدي از نياز سالانه) را متناسب با فنولوژي رشد ميوه از اواسط تا اواخر مرحله اول شروع نمايند و در مرحله دوم رشد ميوه به حداكثر مقدار مصرف ارتقا داده شود.