امكان سنجي تئوري «دستيابي به هوش مصنوعي قوي» در انديشه «هاوكينز» با تأكيد بر فيزيكاليسم ذهن و مقوله آگاهي

هوش مصنوعي قوي عنوان برنامه‌اي است با هدف توليد سيستم‌هايي با قابليت‌هاي شناختي انسان نظير؛ آگاهي و ادراك. مسئله تحقيق اين است كه اكثر محققانِ اين عرصه، ذهنمندي و آگاهي را محصول فرايندهاي فيزيكي مغز مي‌دانند. جف هاوكينز متاثر از اين ديدگاه، در فرضيه‌اي به نام هزارمغز، با ارائه تحليلي فيزيكال از ماهيت ذهن، مدعي كشف الگوريتم آگاهي و هوشمندي مغز شده است. در نگاه هاوكينز مقوله آگاهي با توانايي تشخيص مكان، ارتباط عميقي دارد. به باور او سيستم‌هايي كه با اين الگوريتم طراحي شوند، همانند يك انسان، واجد آگاهي خواهند بود. در اين مقاله با روشي تحليلي ـ انتقادي، امكان وقوعي دستيابي به چنين سيستم‌هايي مورد بررسي قرار گرفت و يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه با توجه به معضلاتي نظير؛ تجرد ادراك، مسئله كواليا، سابجكتيويتي، اراده آزاد، حيث التفاتي و استدلال اتاق چيني، فرضيه هاوكينز از عهده حل معماي آگاهي بر نيامده، و تئوري دستيابي به هوش مصنوعي قوي به كمك الگوريتم هزارمغز امكان وقوعي ندارد.