رونق كسب و كارهاي خرد گردشگري به عنوان يك فرصت اقتصادي براي مناطق روستايي(مورد مطالعه: دهستان سررود شمالي شهرستان بويراحمد)

كسب و كارهاي خرد در حوزه گردشگري به عنوان يك عامل مهم براي نوآوري در نظر گرفته مي شود كه با تركيب منابع موجود به روش هاي جديد براي توسعه و اقتصاد مناطق روستايي كمك مي كند. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف رونق كسب و كارهاي خرد گردشگري به عنوان يك فرصت اقتصادي براي مناطق روستايي دهستان سررود شمالي شهرستان بويراحمد انجام شده است. روش تحقيق از نوع كاربردي و كيفي –كمي است. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از روش گراندد تئوري و نرم افزار (SPSS)، استفاده شده است. جامعه آماري در پژوهش حاضر شامل دو بخش است: بخش اول: متخصصان و نخبگان در حوزه گردشگري و برنامه ريزي روستايي هستند، از اين رو، بر اساس نمونه گيري هدفمند، تعداد (30) نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شد. بخش دوم نيز، شامل مديران و خبرگان روستايي(اعضاي شورا و دهياران روستا) هستند كه بر اساس نمونه گيري در دسترس تعداد 57 نفر تعيين شدند. از نتايج مصاحبه ها از روش گراندد تئوري، مقولات (اعتبارات بانكي و پشتوانه مالي، اطلاع رساني و آموزش به كارآفرينان در زمينه كسب و كارها، سياسي و قانوني، بازاريابي، توجه به رويكرد پايداري در خلق كسب و كارهاي گردشگري و تعامل بين سازمان ها و كارآفرينان گردشگري به عنوان عوامل موثر در رونق كسب و كارهاي خرد گردشگري در روستاها) استخراج شد. سپس بر اساس آزمون همبستگي پيرسون بين دو متغير (رونق كسب و كارهاي خرد) و فرصت اقتصادي در مناطق روستايي در سطح معناداري 0.001، ارتباط معنادار و مثبتي وجود دارد. همچنين مطابق نتايج تحليل مسير، نشان داد (رويكرد پايداري در خلق كسب و كارهاي گردشگري با مقدار 0.178 بيشترين و عوامل سياسي قانوني و بازاريابي با مقدار 0.151كمترين) ميزان اثر كلي را شامل شدند.