سنگ‌شناسي، زمين‌شيمي و دگرگوني‌هاي ماگمايي و زمين‌پويايي سنگ‌هاي آتشفشاني جنوب اردبيل (شمال غرب ايران)

منطقه‌ مورد بررسي در شمال غرب ايران، جنوب استان اردبيل و در پهنه ساختاري البرز- آذربايجان قرار دارد. فازهاي مهم آتشفشاني در منطقه بر اساس سن سنجي K-Ar انجام شده، شامل چهار توالي ائوسن (تراكي آندزيت لوسيت دار (، اوليگوسن (بازالت-آندزيت بازالتي)، ميوسن (آندزيت بازالتي-تراكي آندزيت بازالتي) و  تراكي داسيت-ريوليت هستند. توالي ائوسن ماهيت شوشونيت و توالي‌هاي اوليگوسن و ميوسن ماهيت اهكي قليايي تا اهكي قليايي پرپتاسيم دارند. هر سه توالي در نمودارهاي چندعنصري بهنجار شده نسبت به گوشته اوليه، فروافتادگيNb-Ti-Ta ، تهي شدگي در Y,Yb,Ti و غني شدگي در Rb,Ba,K,Th نشان مي‌دهند. به احتمال بسيار، شكست صفحه فرورونده نئوتتيس و در نتيجه ايجاد پنجره سست كره اي در تسهيل فرايند ذوب بخشي باعث ذوب بخشي گوشته سنگ كره اي قاره‌اي دگرنهاده و تشكيل توالي آتشفشاني ائوسن- اوليگوسن شده است. منبع گرما براي آتشفشان‌هاي ميوسن-كواترنري نيز به دليل بالا آمدن سست كره ناشي از لايه لايه شدن سنگ كره ايجاد شده است. صعود آستنوسفر و افزودن مداوم مذاب‌هاي مشتق شده از گوشته باعث تشكيل  ماگماي فلسيك منطقه در ميوسن مياني شد. با اين بررسي، درك خود از ماهيت، خاستگاه و تكامل ماگمايي سنگ‌هاي ماگمايي شمال غرب ايران، كه در معرض محيط‌هاي زمين پويايي هستند، را بهبود مي‌بخشيم.