تحليل مولفه هاي تاثير گذار در مديريت بحران در نواحي روستايي از ديدگاه كارشناسان و خبرگان

تداوم مخاطرات طبيعي و آسيب‌پذيري نواحي روستايي موجب شده تا اين مخاطرات به بحران‌هايي بدل گردند كه هرساله خسارات فراواني را برجاي مي‌گذارند، با توجه به اينكه وضعيت مديريت بحران، نقش بسزايي در كنترل و تبديل مخاطرات طبيعي دارد، در اين راستا نياز است كه وضعيت نواحي روستايي مورد مداقه و تحليل قرار گيرد. لذا ارائه مدلي متناسب در پايش و مديريت بحران به حل مشكلات عديده در زمينه بلاهاي طبيعي مي‌تواند كمك كند. مناطق روستايي استان اصفهان داراي روستاهاي بسيار زيادي مي‌باشد كه نبود قوانين و برنامه‌اي متناسب در زمينه كنترل و مديريت مخاطرات طبيعي، منابع زيادي را نابود خواهد كرد كه اين امر بررسي و تحليل مؤلفه‌هاي مؤثر در مديريت ريسك و تبيين الگوي برنامه‌ريزي متناسب آن را طلب مي‌كند. لذا هدف از اين مطالعه تحليل مؤلفه‌هاي مؤثر در مديريت بحران نواحي روستايي استان اصفهان مي‌باشد. روش تحقيق توصيفي تحليلي است و جهت گردآوري داده‌ها از مطالعات ميداني استفاده‌شده است. ابزار مورداستفاده براي جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه بود كه با توجه به‌مرور زمينه تحقيق و انجام مصاحبه‌هاي فردي با كارشناسان اداره كل مديريت بحران منطقه طراحي گرديد. جامعه آماري اين تحقيق شامل 22 نفر از مديران مرتبط هستند كه در حوزه مديريت بحران فعاليت داشتند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از معادلات ساختاري استفاده‌شده است. نتايج به‌دست‌آمده حاكي از آن است كه شاخص برنامه‌ريزي (0.30)، آموزش و ترويج (0.18)، قوانين و مقررات (0.66)، اطلاع‌رساني (0.46) و عامل زيربنايي (0.22) از بارهاي عاملي را تبيين مي‌نمايد. ديدگاه ساختاري و جامع، جهت شناخت عوامل مؤثر بر وضعيت مديريت بحران نواحي روستايي وجه تمايز اين پژوهش با ساير پژوهش‌ها مي‌باشد.