تبيين مفهومي و اعتبارسنجي شاخص هاي بازساخت در نواحي روستايي

اصطلاح بازساخت روستايي به تغيير شيوه‌هاي فرآيندهاي مختلف اجتماعي اقتصادي و يا دگرگوني فرايندهاي اقتصادي اجتماعي نواحي روستايي يا به‌نوعي به تغيير سـاختار كلـي شكل سازماني، نهادهاي اقتصادي، سياسي و اجتماعي در اثر عوامل بيروني و دروني بسياري اشاره نمايد. با توجه به پيشينه محدود در اين خصوص، تحقيق حاضر به دنبال شناسايي و اعتبارسنجي شاخص‌هاي بازساخت روستايي از ديدگاه متخصصان و صاحب‌نظران اين حوزه مي‌باشد. در اين راستا 5 بعد و 77 شاخص از طريق پرسشنامه محقق ساخته در قالب طيف ليكرت توسط 40 متخصص و خبره در حوزه مطالعات روستايي مورد ارزيابي قرار گرفت. به‌منظور اولويت‌بندي شاخص‌ها بر اساس نظر كارشناسان در خصوص اهميت ابعاد پنج‌گانه، آماره‌هاي ميانگين ميانه، مد و ضريب تغييرات آن‌ها محاسبه گرديد. جهت ارزيابي ميانگين نظرات اعضاي هيئت‌علمي و كارشناسان از آزمون تي تك نمونه‌اي استفاده گرديد كه نتايج بيانگر اهميت بيشتر بعد فضايي بازساخت با ميانگين 14/4 درصد است. براي اعتبارسنجي و دستيابي به اجماع نظر متخصصان از تكنيك ويكور و براي مقايسه‌ ديدگاه‌هاي دو گروه اعضاي هيئت‌علمي و كارشناسان نيز از آزمون من‌ويتني استفاده شد. بدين ترتيب كه 23 شاخص از 77 شاخص، نامناسب تشخيص داده شدند. همچنين جهت مقايسه بين نظرات دو گروه اعضاي هيئت‌علمي و كارشناسان در خصوص شاخص‌هاي بازساخت آزمون تي دو نمونه مستقل در سطح ابعاد و شاخص‌ها گرفته شد كه نتايج بيانگر تفاوت سازه بازساخت هم در سطح ابعاد و هم در سطح شاخص‌ها در بين اين دو گروه است. در نهايت پس از انجام مراحل مختلف محاسبات، شاخص‌ها رتبه‌بندي شدند. در اين راستا، شاخصي كه بيشتر در بازساخت نواحي روستايي موردتوجه خبرگان بوده است، «بهبود رابطه اقتصادي روستا با شهرهاي اطراف» مربوط به بعد فضايي است.