ژاپن در تنگناي دوگانه همكاري/ منازعه دربرابر چالش منطقه‌اي چين (2000-2021)

با شروع سدۀ جديد ميلادي، منطقۀ شرق آسيا، شاهد بازتوزيع قدرت و ثروت توسط ساختار نظام بين‌الملل بوده است؛ بازتوزيعي كه همواره توازن قدرت را به سود چين و به‌ضرر قدرت سنتي منطقه، يعني ژاپن، تغيير داده است. برهمين‌اساس، مقالۀ حاضر در پي اين است كه با نگاهي نئورئاليستي، با رويكردي تبييني‌ـ‌تحليلي، و در قالب روش كيفي، مجموعه اقدامات امنيت‌طلبانه و حافظ وضع موجود دولت ژاپن را در عرصۀ نظامي و اقتصادي و در برابر قدرت‌افزايي‌هاي چين، بررسي كند. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه ژاپن، به‌عنوان يك قدرت برتر منطقه‌اي رو‌به‌زوال و واحدي عقلايي با محاسبۀ هزينه‌ـ‌فايده گزينه‌هاي موجود در راستاي تقابل يا همكاري، مجموعه اقداماتي را دنبال مي‌كند كه در راستاي كسب بيشينۀ منافع ملي اين كشور بوده‌اند؛ اقداماتي كه به‌طور هم‌زمان، دربرگيرندۀ اهداف رفاهي و اهداف امنيتي هستند؛ از‌اين‌رو، بررسي طرح‌ها و اقدامات هم‌زمان اقتصادي، سياسي، و امنيتي ارائه‌شده توسط ژاپن در راستاي مقابله با طرح‌هاي قدرت‌گستر چين، مي‌تواند سياست خارجي منفعت‌طلبانۀ قدرت‌هاي برتر جهاني را در مقابل تهديدات قدرت‌هاي نوظهور نشان دهد.