ارزيابي و تحليل بارش‌هاي شديد روزانه برآوردي ماهواره GPM در مقابل داده‌هاي بارش مشاهده‌اي در حوضه آبريز درياچه اروميه

تغيير در رفتار پديده‌هاي بارشي از مهمترين جنبه‌هاي تغييرات آب و هوايي جهاني محسوب مي‌شود كه با پيامدهاي قابل توجهي براي جامعه انساني و محيط زيست همراه است. پايش و اندازه‌ گيري‌هاي مؤثر رويدادهاي بارشي شديد براي درك ماهيت اساسي پديده‌هاي شديد آب و هوايي و ارزيابي تغييرات آينده از اهميت ويژه‌اي برخودار است. در اين مطالعه، توانايي‌هاي انجام اندازه‌گيري بارش جهاني (GPM) با داده‌هاي ايستگاه‌هاي زميني براي شناسايي بارش‌هاي شديد روزانه (بارش‌هاي 25 ميلي‌متر به بالا) در يك دوره 8 ساله (2021-2014) در 20 ايستگاه سينوپتيك عملي گرديد. براي مقايسه و ارزيابي بين داده‌هاي مشاهده‌اي و ماهواره‌اي از آماره‌هايي نظير، ضريب تعيين (R^2)، ضريب همبستگي (R) و مجذور ميانگين مربعات خطا (RMSE)،... استفاده شد. مقايسه نقشه‌هاي حاصل از ماهواره GPM و ايستگاه‌هاي زميني نشان داد كه توزيع فضايي بارش حاصل از دو پايگاه داده مشابه هم بوده و نواحي كم بارش و پربارش منطبق بر يكديگر هستند. در واقع ماهواره GPM پهنه‌هاي بارشي را به خوبي تشخيص داده است به طوري كه ضريب همبستگي مكاني بين بارش ماهواره‌ GPM و مشاهده شده 0.81 مي‌باشد. نتايج آزمون ANOVA بين ميانگين بارش‌هاي زميني و ماهواره‌ GPM نشان داد كه با توجه به سطح معني داري پايين p-value به مقدار 0.000 فرض يكسان بودن ميانگين بارش بين دو پايگاه داده رد مي‌شود و نتيجه اين كه اختلاف و ارتباط معني داري بين ميانگين بارش در ايستگاه‌هاي زميني و ماهواره‌اي وجود دارد. همچنين نتايج آزمون كلموگراف- اسميرنوف نشان داد كه با توجه به اينكه p-value حاصل شده (0.819) عددي بالاتر از مقدار خطاي آزمون (0.05) است، پس اختلاف بين داده هاي بارش ماهوار ه اي و مشاهدات زميني معني دار نيست. در واقع مقادير بارش ثبت شده در ايستگاه هاي زميني و ماهواره GPM نتيجه واحد را ارائه مي دهد و هر دو جامعه آماري از توزيع يكنواختي برخوردار هستند و مطابقت نسبي بين داد ه هاي ماهوار هاي و مشاهده شده ايستگاههاي زميني وجود دارد و داده هاي ماهوارهاي مي تواند به جاي داده هاي بارش ايستگاه ها استفاده شده و در برآورد خسارات ناشي از مخاطرات طبيعي مثل سيل مورد استفاده قرار بگيرند.