راهبردهاي پيشگيري انتظامي از جرم مبتني بر تسهيم نقش ‌هاي برون سازماني

زمينه و هدف: امروزه در پژوهش ها، برنامه ها و اقدامات دولت ها و سازمان ها، مطالعات اجتماعي با رويكرد پيشگيرانه در ابعاد مدني و محيطي، جايگاه ويژه اي يافته است؛ پليس، همواره به عنوان متولي پيشگيري از جرم شناخته مي شود؛ حال آنكه بايستي نهادهاي متعددي براساس قوانين، با وظايف مستقيم و غيرمستقيم خود در جلوگيري از وقوع جرم نقش مهم‌تري از پليس داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف تدوين طرح راهبردي پيشگيري انتظامي از جرم مبتني بر تسهيم نقش هاي برون سازماني انجام شد.روش: اين پژوهش از نوع هدف، كاربردي و همچنين برحسب نحوۀ گردآوري داده‌ها و نوع تجزيه وتحليل، كيفي بود. مشاركت‌كنندگان در پژوهش، خبرگان و صاحب‌نظران حوزۀ پيشگيري از جرم شامل چهارده نفر بودند كه با روش ارجاعي زنجيره‌اي انتخاب گرديدند و براي گردآوري داده‌ها از مصاحبۀ نيمه ساختاريافته (عميق) با روش دلفي در دو مرحله و تحليل مضمون متون استفاده شد.يافته‌ها: در تحليل حاصل از متن مصاحبه هاي صورت گرفته، سه مقولۀ اصلي شامل پيشگيري وضعي، كيفري و اجتماعي مشخص و به تبع آن 39 گزاره استخراج شد. با مبنا قراردادن اين گزاره‌ها، تأثير عوامل داخلي و خارجي بر پيشگيري از جرم از طريق ماتريس SWOT شناسايي شده و مشخص شد امروزه پليس در حوزۀ پيشگيري انتظامي از جرم در وضعيت رقابتي قرار دارد و متعاقباً يازده راهبرد در راستاي موضوع پژوهش تدوين و اولويت‌بندي شد.نتيجه‌گيري: رويكردهاي پيشگيري از جرم عمدتاً در زمان‌ها و مكان‌هايي موفقيت‌آميز و اثربخش بوده است كه طرح‌هاي پيشگيري از جرم، مشاركتي و با استفاده از ظرفيت‌هاي سازمان‌ها و نهادهاي دخيل بوده است.  امروزه، پليس در وضعيت رقابتي قرار دارد و بايستي با كاهش تهديدات به سمت استفاده از فرصت‌هاي محيطي حركت كند.