مؤلفه‌هاي اجتماعي و فرهنگي پيشگيرانه از ارتكاب به جرايم سبز(مطالعه‌ موردي: شهر كاشان)

محيط زيست و لزوم حفاظت از آن از موضوعات مهم و حياتي عصر حاضر به شمار آمده و يكي از ابعاد دستيابي به توسعه‌ پايدار است. آنچه بر همگان روشن است، فقدان حيات جوامع بشري بدون برخورداري از محيط‌زيست سالم است. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و بررسي عوامل اجتماعي و فرهنگي ارتكاب به جرايم محيط‌زيستي شهروندان كاشاني با روش آميخته (كيفي-كمّي) انجام شده است. در بخش كيفي با استفاده از روش مصاحبه‌ي نيمه ساخت يافته، تحليل تم و با كمك نرم‌افزار MAXQDA، عوامل اجتماعي و فرهنگي مرتبط بر جرايم سبز شناسايي شدند، سپس، در بخش كمّي، وجود، جهت و ميزان رابطه‌ي عوامل مستقل بر متغير وابسته با استفاده از روش پيمايش و ابزار پرسشنامه مورد بررسي قرار گرفتند. حداقل تعداد نمونه با استفاده از فرمول كوكران 358 نفر برآورد شد كه با صلاحديد استاد راهنما به 481 نمونه ارتقا يافت. داده‌ها، پس از جمع‌آوري به روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي، توسط نرم‌افزار SPSS 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل از آزمون‌ همبستگي بيانگر آن است كه متغيرهاي فرهنگ شهروندي، آگاهي محيط‌زيستي، دينداري و هويت ملي با ارتكاب به جرايم محيط‌زيستي رابطه دارند. علاوه بر اين، نايج حاصل از تحليل رگرسيون حاكي از تاًثير معنادار و معكوس متغيرهاي مستقل بر جرايم سبز است. در نتيجه، با ارتقاي فرهنگ شهروندي، آگاهي محيط‌زيستي، دينداري و هويت ملي ارتكاب به جرايم محيط‌زيستي كاهش مي‌يابد. بنابراين، آموزش‌هاي شهروندي و محيط ‌زيست به عموم مردم و آشنايي بيشتر با هويت اسلامي و ايراني به منظور پيشگيري از ارتكاب به جرايم محيط‌ زيستي پيشنهاد مي‌شود.