بررسي واكنش قليايي -سيليسي سنگدانه هاي فعال با استفاده از پتروگرافي بتن و شاخص DRI

واكنش قليايي- سيليسي (ASR)  در سنگدانه‌ها، كه نتيجه واكنش‌هاي شيميايي بين مايعات قليايي موجود در حفرات بتن و كاني‌هاي سيليسي فعال در برخي سنگدانه‌ها است، يكي از عوامل اصلي تخريب سازه‌هاي بتني در سراسر جهان محسوب مي‌شود. با توجه به تأثير قابل‌توجه سنگدانه‌ها بر ويژگي‌هاي فيزيكي، شيميايي و مكانيكي بتن، نقش آن‌ها در بتن بسيار مهم است. هدف اين پژوهش، بررسي انطباق مطالعات پتروگرافي سنگدانه‌ها و آزمايش ملات منشوري تسريع شده براي پيش‌بيني واكنش‌پذيري سنگدانه‌ها و تعيين شدت واكنش‌زايي آن‌ها با استفاده از شاخص DRI (يك تحليل نيمه كمي سنگ‌نگاري مكمل) بود. اين پژوهش با استفاده از آزمايش‌هاي ASTM C295، ASTM C1260 و ASTM C856-4 بر روي نمونه‌هاي آزمايشگاهي سنگدانه‌هاي معادن اطراف تهران انجام شد. نتايج نشان داد كه سنگدانه‌هاي آذرآواري، از جمله توف ماسه‌اي، توف كريستال‌دار (داسيتيك آندزيت) و توف شيشه‌اي، به دليل داشتن زمينه شيشه‌اي و سيليس ميكروكريستالين، پتانسيل ايجاد واكنش قليايي- سيليسي را دارند. نشانه‌هاي ژل ASR در ترك‌ها، حفره‌ها و همچنين در خميره سيمان مشاهده شد كه به واكنش قليايي سنگدانه‌ها اشاره دارد. شاخص DRI نشان داد كه سنگدانه‌هاي ريز در هر دو محدوده مطالعاتي در رده كمي آسيب‌ديده و سنگدانه‌هاي دانه‌درشت در رده بسيار آسيب‌ديده قرار مي‌گيرند. در نهايت، اين يافته‌ها با تاكيد بر اهميت واكنش‌پذيري سنگدانه‌ها در تخريب سازه‌هاي بتني و با تركيب مطالعات پتروگرافي و آزمايش‌هاي تسريع شده نشان مي‌دهد كه سنگدانه‌هاي آذرآواري داراي پتانسيل بالاي واكنش قليايي- سيليسي هستند و ارزيابي واكنش‌پذيري آن‌ها با شاخص DRI  مي‌تواند به بهبود پيش‌بيني و مديريت خطرات مرتبط با ASR  در بتن كمك كند.