بررسي تأثير اصلاح سوگيري شناختي نسبت به چهره‏هاي غمگين بر شاخص‌هاي افسردگي، اميدواري و جهت‌گيري زندگي

افسردگي به عنوان يكي از شايع‏ترين مشكلات سلامت روان، در عوامل متعدد بيولوژيكي و روان‏شناختي ريشه دارد كه يكي از ريشه‏هاي اصلي شكل‏گيري و ماندگاري آن سوگيري‏هاي شناختي است. سوگيري‏هاي شناختي، به عنوان الگوهاي انحراف از هنجار يا عقلانيت در قضاوت، در افراد افسرده در قالب سوگيري هاي خودمغلوب‏ساز و تمركز بر نكات منفي زندگي جلوه گر مي‏شوند. اصلاح سوگيري شناختي شامل آموزش شيوه‏هاي جديد پردازش اطلاعات براي تغيير سوگيري هاي پردازشي مانند توجه انتخابي و سوگيري‏هاي تفسيري است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير اصلاح سوگيري شناختي نسبت به چهره‏هاي غمگين بر شاخص هاي افسردگي، اميدواري و جهت گيري زندگي در دانشجويان افسرده اجرا شد. روش پژوهش نيمه‏آزمايشي و طرح آن پيش‏آزمون و پس‏آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري شامل دانشجويان دانشگاه خليج فارس در سال تحصيلي 1400-1401 و حجم نمونه شامل 40 دانشجوي پسر و دختر با افسردگي متوسط بود كه با استفاده از روش نمونه‏گيري هدفمند انتخاب شدند. به منظور تحليل آماري داده‏ها، از آزمون تحليل كواريانس چندمتغيره استفاده شد و داده ها با نرم‏افزار  SPSS-21تجزيه و تحليل شدند. يافته ها نشان داد اصلاح سوگيري شناختي نسبت به چهره‏هاي غمگين باعث كاهش معنادار در ميزان افسردگي، بهبود شاخص اميدواري و افزايش جهت‏گيري مثبت زندگي دانشجويان مي‏شود. آموزش روش هاي اصلاح سوگيري شناختي معطوف به بهبود فرايندهاي پردازش اطلاعات مي‏تواند با اصلاح سوگيري‏هاي شناختي و كاهش هيجان‏هاي منفي، نقشي مؤثر در پيشگيري از اختلالات روان‏شناختي و بهبود شاخص هاي مرتبط با سلامت روان داشته باشد.