بررسي نقش حمايت اجتماعي در ارتقاي كيفيت زندگي دوران سالمندي با رويكرد ديني

پژوهش حاضر نقش حمايت اجتماعي از سالمندان در بهبود و ارتقاء كيفيت زندگي آنان را بررسي كرده است. اين پژوهش با روش تحليلي-اسنادي صورت گرفت و گردآوري اطلاعات از طريق مطالعه و بررسي اسناد (شامل اسناد كتابخانه‌اي، مقالات، پايان‌نامه‌ها، پايگاه‌هاي اينترنتي و نمايه‌ها و نرم افزارهاي علمي) با كليدواژه هاي مرتبط انجام شد. يافته‌ها نشان دادند خلا پژوهش منسجم در اين زمينه، به ويژه در زمينه تدوين مدلي با رويكرد ديني، در داخل كشور وجود دارد. همچنين حمايت اجتماعي سالمندان از منظر دين، داراي چهار بعد حمايت عاطفي، ارتباطي، ابزاري و معنوي است. حمايت ارتباطي شامل كسب تجربه، صله رحم، گفتگوي صميمي، رعايت ضعف بدني و رفتار با حوصله و طمانينه است. حمايت عاطفي شامل تكريم و تعظيم، سخن شايسته، نيكي و مهرباني، و قدرداني است. مولفه هاي حمايت ابزاري شامل كمك مالي خويشان، كمك مالي حكومت، نفقه و هديه دادن است. حمايت معنوي نيز شامل مولفه هاي جلب بركت و روزي، دعاي خير و دلسوزي است. با توجه به تاكيد فرهنگ اسلامي بر ارائه حمايت هاي خاص از گروه هاي آسيب پذير نظير سالمندان، انتظار مي رود حمايت هاي اجتماعي رسمي و غيررسمي همه جانبه با توجه به نيازهاي خاص سالمندان و با نظرخواهي از خود سالمندان صورت گيرد.