معذرت خواهي: قدرتي براي بهبود رابطۀ پزشكان و پرستاران با بيماران

عذرخواهي، از ديدگاه فنومنولوژي و زبان‌شناسي، يك راه حل براي فردي است كه مسئوليت بروز وضعيت نامطلوب را بر عهده مي‌گيرد(1). معذرت خواهي از بيمار مي تواند، قسمت سخت مراقبت پرستاري و پزشكي باشد. برخي مواقع يا در شرايط حاد، يك عذرخواهي صميمانه و سريع، با استفاده از زبان و لحن مناسب، مي‌تواند به دو طرف درگيري، كمك كند تا با مشكل كنار بيايند؛ در حالي كه پرستاران ممكن است، نگران اين موضوع باشند كه با عذرخواهي كردن، احتمال دارد، مورد دادخواهي بيشتري واقع شوند. اين معيار، نشان داده است كه اگر بيماران، احساس كنند به آن ها گوش داده مي شود و يا از آن ها عذرخواهي «درست» كه بيانگر پشيماني است انجام شود، باعث مي گردد كه كمتر به دادگاه متوسل  شوند؛ چنانچه از تقصير يا نقص كار آن ها چشم پوشي مي كنند(2). بررسي نگرش بيماران و پزشكان، نسبت به افشاي خطاهاي پزشكي نيز حاكي از آن است كه بيماران، در صورت دريافت عذرخواهي، كمتر به شكايت فكر مي‌كنند(3). در يك مطالعه، با استفاده از تحليل گفتمان پزشكان بخش نوزادان، بيان شد كه  عذرخواهي، به عنوان يك اقدام زباني، مي‌تواند تكنيكي براي جبران خسارت، پس از يك خطاي پزشكي و ايجاد رابطۀ حرفه اي صميمي بين پزشك و بيمار، عمل كند(1)؛ بنابراين صرف نظر از اينكه خطا ايجاد شده باشد يا خير، عذرخواهي هميشه در كمك به رفع ناراحتي بيمار، مؤثر است.