بررسي تأثير آموزش خودمراقبتي بر ادراك از بيماري وكنترل عوارض بيماري دربيماران مبتلا به كوويد 19

مقدمه: بيماران مبتلا به كوويد 19، بر اثر خطرناك بودن سير بيماري، با مشكلاتي در رفتار خودمراقبتي و كيفيت زندگي روبه رو مي شوند؛ بنابراين پژوهش حاضر، با هدف بررسي تأثير آموزش خودمراقبتي بر ادراك از بيماري و كنترل عوارض بيماري، در بيماران مبتلا به كوويد 19،  انجام شد. روش كار: در اين پژوهش نيمه تجربي، 54  بيمار مبتلا به كوويد19، مراجعه كننده به بيمارستان رازي اهواز، بر اساس معيارهاي ورود، انتخاب شدند و سپس به صورت بلوك هاي جايگشتني تصادفي شده، در دو گروه مداخله و كنترل، قرار گرفتند. گروه مداخله، برنامۀ آموزشي خودمراقبتي را طي 4 جلسۀ 30 دقيقه اي(روزانه) و به صورت فردي، پذيرفتند؛ در حالي كه گروه كنترل، مراقبت هاي روتين را دريافت كردند. رفتار خود مراقبتي در دو گروه، قبل و بعد از شروع مداخله، مقايسه گرديد. ابزار گردآوري داده ها، شامل: پرسشنامۀ مشخصات دموگرافيك و پرسشنامۀ كوتاه ادراك بيماري، بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تست هاي آماري در نرم افزار spss23 ، انجام شد. يافته ها: تفاوت رتبۀ كلي ادراك بيماري در گروه مداخله  و كنترل، به ترتيب 33/30 و 67/24، بود كه از نظر آماري معنادار، نبود(185/0p=). نتيجه گيري: مداخلات آموزشي، در ارتقاي رفتارهاي خود مراقبتي و درك از بيماري، در بيماران مبتلا به كوويد19، مؤثر است؛ بنابراين پيشنهاد مي شود كه پرستاران، در جهت انجام ميانجي گري هاي پرستاري كه مرتبط با درك مريض، نسبت به بيماري است، بررسي و در زمينۀ نياز به اصلاح عقايد وي، تلاش كنند.