تأثيرآموزش خود مراقبتي بر رفتارهاي ارتقا دهندۀ سلامت با رويكرد پرستاري از راه دور در بيماران ام اس: پروتكل مطالعۀ كارآزمايي باليني موازي تصادفي شدۀ دوسوكور

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس، يك بيماري مزمن التهابي سيستم عصبي مركزي است. آموزش خودمراقبتي، مي تواند باعث بهبود كيفيت زندگي بيماران مزمن، گردد. پرستاري از راه دور، شيوه اي جديد، در مراقبت پرستاري محسوب مي گردد. پژوهش حاضر، به عنوان الگويي براي بررسي تأثير آموزش خود مراقبتي بر رفتارهاي ارتقا دهندۀ سلامت، با رويكرد پرستاري از راه دور، در بيماران ام اس، طراحي و ارائه شده است. روش كار: پژهش حاضر، راهنماي اجراي يك كارآزمايي باليني موازي تصادفي شدۀ دوسوكور، است. حجم نمونه، به كمك نزم افزار G-power، 70 نفر بيمار ام اس، محاسبه و به طور تصادفي، در دو گروه مداخله(35 نفر) و كنترل(35 نفر) قرار گرفتند. معيارهاي ورود به مطالعه، عبارت بودند از: 1. تمايل به شركت در مطالعه؛ 2. تشخيص قطعي مالتيپيل اسكلروزيس؛ 3. محدودۀ سني 18 تا 50 سال؛ 4. استفاده از پيام رسان وات ساپ؛ 5. حداقل دو سال سابقۀ بيماري؛ 6. توانايي خودمراقبتي؛ 7. دسترسي به تلفن همراه؛ معيارهاي خروج، شامل: 1. خارج شدن از مطالعه به هر دليل؛ 2. ناتواني در اجراي برنامۀ مراقبت از خود به دليل بيماري حاد؛ 3. بازگشت بيماري؛ 4. بروز بيماري هاي حاد قلبي، كليوي، تنفسي، گوارشي و بيماري هاي متابوليك؛ 5. غيبت بيش از دو جلسه در دورۀ آموزشي. جلسات آموزشي، سه روز در هفته به مدت شش هفته، برگزار شد. اطلاعات، با استفاده از پرسشنامه هاي دموگرافيك و سبك زندگي ارتقا دهندۀ سلامت واكر، قبل و بلافاصله بعد از مداخله، جمع آوري گرديد. داده ها با استفاده از آزمون هاي من ويتني و ويلكاكسون، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخۀ 21، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. بحث: با توجه به شيوع نسبتاً بالاي بيماري مالتيپل اسكلروزيس و اهميت بالاي خود مراقبتي در آن به عنوان يك بيماري مزمن و همچنين جديد بودن بحث پرستاري از راه دور در كشور، اين پژوهش حاضر مي تواند، شواهد عميق علمي را بر اساس طراحي كارآزمايي باليني، در زمينۀ اثربخشي آموزش خود مراقبتي بر رفتارهاي ارتقا دهندۀ سلامت، با رويكرد پرستاري از راه دور در بيماران ام اس، ارائه كند.