تاثير همزيستي با قارچ ميكوريز گلوموس موسه‌آ (Glomus mosseae) بر ويژگي‌هاي فيزيولوژيكي دو رقم گياه برنج در شرايط كم آبي

قارچ‌هاي ميكوريز آربوسكولار قادر به كاهش اثرات نامطلوب تنش‌هاي زنده و غيرزنده در گياهان زراعي مي‌باشند. براي بررسي تاثير تلقيح با قارچ ميكوريز آربوسكولار گلوموس موسه‌آ بر ويژگي‌هاي فيزيولوژيكي رقم‌هاي برنج طارم هاشمي و نعمت در شرايط كمبود آب، آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي و در گلخانه انجام شد. شرايط آبياري شامل آبياري غرقاب، توقف آبياري تا رطوبت %70 ظرفيت زراعي و توقف آبياري تا رطوبت 50% ظرفيت زراعي بود. بطور كلي در هر دو گروه گياهان تلقيح شده با قارچ و گياهان شاهد (تلقيح نشده) افزايش ميزان فنل، تانن، گلايسين‌بتائين و نيز آنزيم‌هاي پلي فنل اكسيداز و گاياكول پراكسيداز تحت شرايط كم‌آبي مشاهده شد. با اين وجود ميزان تغيير در گياهان تلقيح‌شده با ميكوريز نسبت به گياهان شاهد بطور معني‌داري بيشتر بود. در شرايط قطع آبياري تا 70% ظرفيت زراعي ميزان پرولين و آنزيم‌هاي پلي‌فنل اكسيداز و گاياكول پراكسيداز در رقم نعمت نسبت به رقم طارم‌هاشمي بيشتر بود، اما گلايسين‌بتائين، تانن و فنل در رقم طارم‌هاشمي از نعمت بيشتر بود. در شرايط قطع آبياري تا %50 ظرفيت زراعي محتواي هر كدام از صفات اندازه‌گيري شده در رقم نعمت نسبت به طارم‌هاشمي بيشتر بود كه مي‌تواند بر تاثير متفاوت كلونيزاسيون با قارچ‌هاي ميكوريز بر پاسخ ارقام برنج به شرايط كمبود آب دلالت داشته باشد. براساس نتايج بدست آمده به‌نظر مي‌رسد كه تلقيح گياه برنج با قارچ ميكوريز مي‌تواند در صورت بروز شرايط كمبود آب در حين مراحل حساس رشدي گياه در كاهش اثرات نامطلوب تنش نقش داشته باشد.