بررسي آت‌اكولوژي گياه دارويي كك‌كش بياباني (Pulicaria gnaphalodes (Vent.) Boiss) در منطقه نوفرست خراسان جنوبي

گياه دارويي كك‌كش بياباني با نام علمي Pulicaria gnaphalodes (Vent.) Boiss متعلق به خانواده كاسني، گياهي چند‌ساله و علفي است كه در بعضي از مناطق ايران به صورت خودرو مي‌رويد. تحقيق حاضر با هدف پي بردن به خصوصيات رويشگاهي و چگونگي رفتار كك‌كش بياباني در اكوسيستم منطقه نوفرست شهرستان بيرجند به مدت دو سال انجام گرفت. به منظور تعيين درصد پوشش تاجي، فراواني و تراكم از روش تصادفي- سيستماتيك استفاده شد. ويژگي‌هاي اقليمي، خاكي، فنولوژي، صفات مورفولوژيكي و عملكردي، درصد اسانس، نحوه زاد‌آوري و ارزش رجحاني گياه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد اين گونه در رويشگاه نوفرست با ميانگين بارش ساليانه ۱۷6 ميلي‌متر و ميانگين دماي سالانه 16.5 درجه سانتي‌گراد رويش دارد و پوشش تاجي 27 درصد، فراواني 76 درصد و تراكم آن 1650 بوته در هكتار بود. آزمايشات خاك‌شناسي نشان داد كه كك‌كش بياباني خاك با بافت لوم شني را ترجيح مي‌دهد و اسيديته و هدايت الكتريكي خاك به ترتيب 7.9 و 0.33 دسي زيمنس بر متر مي‌باشد. بيشترين درصد اسانس اندام هوايي در مرحله گلدهي كامل (0.50 درصد) بدست آمد. مطالعات فنولوژيكي نيز نشان داد زمان شروع رشد رويشي كك‌كش بياباني معمولا از اواخر فروردين ماه آغاز شده و شروع دوره گلدهي اواسط خرداد ماه مي‌باشد، رشد رويشي و گلدهي تا اواخر شهريور ماه ادامه دارد. آغاز رسيدگي بذر نيز اواسط تير ماه مي‌باشد و پس از رسيدگي، بذر‌ها ريزش مي‌كنند و با كاهش درجه حرارت دوره ركود از اواسط مهر آغاز مي‌شود.