تأثير بازي ‌هاي رايانه‌اي و بازي ‌هاي حركتي بر كاركردهاي اجرايي دانش ‌آموزان مقطع ابتدايي

زمينه: كاركردهاي اجرايي در كودكان دبستاني از اهميت بسيار بالايي برخوردار است زيرا مي‌تواند داراي نقش تعيين ‌كننده‌اي در بهبود عملكرد كودكان در مدرسه و حتي براي آينده آنها باشد. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير بازي‌هاي رايانه‌اي و بازي‌هاي حركتي بر كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان مقطع ابتدايي بود. روش پژوهش: تحقيق حاضر از نوع نيمه آزمايشي بود. جامعۀ آماري تمامي دانش آموزان ابتدايي 7 تا 9 ساله مدارس شهرستان بابل در سال 1401 بودند. براي انتخاب نمونه از طريق نمونه‌گيري تصادفي سه مدرسه انتخاب شدند. تعداد 15 نفر از هر مدرسه به طور تصادفي در سه گروه (بازي‌هاي حركتي، بازي‌هاي رايانه‌اي و كنترل) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه كاركردهاي اجرايي BRIEF بود. برنامه‌هاي گروه حركتي و رايانه اي براي مدت 12 جلسه (4 هفته و سه جلسه در هفته) انجام گرديد. گروه كنترل برنامه‌هاي معمول خود را ادامه دادند. آزمون تحليل كوواريانس و همچنين آزمون تعقيبي بونفروني در سطح 05/0 p اجرا شدند. يافته‌ها: نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد با در نظر گرفتن نمره‌هاي پيش‌آزمون به عنوان متغير كنترل، مداخلات تمريني(بازي‌هاي رايانه‌اي و بازي‌هاي حركتي) موجب تفاوت معنادار بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل شد. بر اساس نتايج آزمون تعقيبي بونفروني، تفاوت در متغير كاركردهاي اجرايي بين دو گروه تجربي با گروه كنترل معنادار(p 0.001) ولي با يكديگر غير معنادار بود(p 0.05 ) . تيجه‌گيري: مي‌توان با برنامه‌ريزي مناسب در مدارس از بازي‌هاي حركتي و رايانه‌اي به عنوان گزينه‌اي كاربردي در راستاي ارتقاي كاركردهاي اجرايي كودكان استفاده كرد.