اثربخشي توانبخشي شناختي و بازي درماني بر بهبود كاركردهاي اجرايي كودكان داراي تومور مغزي

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي توانبخشي شناختي و بازي درماني بر بهبود كاركردهاي اجرايي كودكان داراي تومور مغزي انجام گرفته است. روش: پژوهش حاضر، يك مطالعــه كاربردي و نيمه آزمايشي با طرح سري هاي زماني با چند گروه است. نمونه پژوهش، شامل 45 كودك 7 تا 10 ساله مبتلا به تومور مغزي بود كه به صورت هدفمند و با در نظر گرفتن ملاك هايي براي ورود و خروج از بيمارستان محك انتخاب شدند. اين افراد به روش تصادفي در 3 گروه 15 نفره (گروه 1: توانبخشي شناختي، گروه 2: توانبخشي شناختي همراه با بازي درماني، گروه 3: گروه كنترل) جايگزين شدند. گروه‌هاي آزمايش در 8 جلسه مداخلات مربوطه را اخذ كردند و گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكرد. پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري 1 ماهه ازگروه ها، با پرسشنامه كاركردهاي اجرايي بريف (BRIEF) انجام يافت. جهت تحليل داده ها از تحليل واريانس بين- درون آزمودني هاي آميخته (SPANOVA) با نرم افزار spss21 استفاده شد. يافته ها: طبق نتايج حاصل، نقص كاركردهاي اجرايي، در كودكان هر دو گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل كاهش يافته بود و در پيگيري ثبات داشت. نتيجه گيري: نتايج نشان داد، اين مداخلات مي توانند براي كودكان داراي تومور مغزي به كار روند. البته درمان توانبخشي ادغام شده با بازي درماني، براي بهبود مهارت هاي شناختي كودكان داراي تومور مغزي مناسب تر است.