اندازه‌گيري قابليت هضم ظاهري مواد مغذي كاه گندم و كاه گندم به‌همراه پوسته برنج با استفاده از سه روش خاكستر نامحلول در اسيد، ليگنين نامحلول در اسيد و جمع‌آوري كل مدفوع در شتر

اين پژوهش به منظور اندازه گيري قابليت هضم ظاهري مواد مغذي كاه گندم و كاه گندم به همراه پوسته برنج با استفاده از سه روش خاكستر نامحلول در اسيد، ليگنين نامحلول در اسيد و جمع آوري كل مدفوع در شتر انجام شد. تعداد 4 نفر شتر نر با ميانگين وزن 9.35±116.25 كيلو گرم و سن يك سال در قالب طرح كاملاً تصادفي مورد استفاده قرار گرفت. مدت زمان انجام آزمايش 42 روز )2 دوره 21 روزه) بود كه شامل 14روز مدت زمان عادت پذيري به جيره هاي آزمايشي و 7 روز نمونه برداري بود. تيمارهاي آزمايشي شامل: 1) كاه گندم 2) كاه گندم همراه با 25 درصد پوسته برنج بود. نتايج اين مطالعه نشان داد روش هاي جمع آوري كل مدفوع، خاكستر نامحلول در اسيد جهت اندازه گيري قابليت هضم ماده خشك، ماده آلي، چربي خام، پروتئين خام، الياف نامحلول در شوينده خنثي، الياف نامحلول در شوينده اسيدي كاه گندم به همراه پوسته برنج وجود تفاوت معني داري نداشتند، امّا ميزان قابليت هضم در اين دو روش به طور معني داري بيشتر از روش ليگنين نامحلول در اسيد بود (0.05 P ). ميزان درصد بازيافت ماركر خاكستر نامحلول در اسيد در جيره 75 درصد كاه گندم به همراه 25 درصد پوسته برنج 92.38±92.8 بود. به طور كلي بر اساس نتايج بدست آمده در اين مطالعه به نظر مي‌رسد چنانچه درصد بازيافت ماركر خاكستر نامحلول در اسيد بيش از 90 درصد باشد، ميزان قابليت هضم خاكستر نامحلول در اسيد با مقدار قابليت هضم جمع آوري كل مدفوع نزديك بوده، لذا روش خاكستر نامحلول در اسيد مي تواند به عنوان يك نشانگر داخلي مناسب براي محاسبه قابليت هضم در شتر مورد استفاده قرار گيرد.