تأثير آموزش بكارگيري تجهيزات حفاظت فردي به روش شبيه سازي بر ميزان اضطراب شغلي پرستاران شاغل در بخش هاي مراقبت ويژه كوويد- 19 در بيمارستان هاي منتخب نظامي

مقدمه: پرستاران شاغل در بخش مراقبت هاي ويژه كوويد- 19 به دليل محدوديت هاي ناشي از به كارگيري تجهيزات حفاظت فردي در معرض اضطراب شغلي بيشتري مي باشند. هدف: اين مطالعه، با هدف تعيين تأثير آموزش به كارگيري تجهيزات حفاظت فردي به روش شبيه سازي بر ميزان اضطراب شغلي پرستاران شاغل در بخ شهاي مراقبت ويژه كوويد- 19 انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه نيمه تجربي در سال 1400 با مشاركت 50 نفر از پرستاران شاغل در بخش هاي مراقبت ويژه كوويد- 19 در دو بيمارستان منتخب آجا در شهر تهران انجام شد. افراد به طور تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل قرار داده شدند. حجم نمونه 50 نفر محاسبه شد ( 25 نفر در هر گروه) .ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه دموگرافيك و اضطراب شغلي فيليپ ال رايس ( 1992 ) بود. آموزش به كارگيري تجهيزات حفاظت فردي به روش شبيه سازي تعاملي طي سه جلسه 60 دقيقه اي انجام شد. پرسشنامه به ترتيب در قالب پيش آزمون و پس آزمون و يك ماه بعد از مداخله در اختيار افراد قرار گرفت و تكميل شد. داده ها با نر م افزار  SPSS نسخه 21 تحليل شد. يافته ها: دو گروه آزمون و كنترل از نظر مشخصات فردي همگن بودند (P 0/05). ميانگين (انحراف معيار) نمرات اضطراب شغلي در گروه آزمون و كنترل قبل از مطالعه به ترتيب،  بود 7/05 ± 145/52 و 5/94±154/16 بود ود كه با هم اختلاف معناداري داشتند (P 0/001). ميانگين نمرات اضطراب شغلي بعد از مداخله در دو گروه آزمون و كنترل به ترتيب 7/05 ± 145/56 و 5/68±153/84 بود كه تفاوت معناداري داشتند (P 0/001). نتايج اين مطالعه نشان داد كه آموزش به كارگيري تجهيزات حفاظت فردي به روش شبيه سازي بر ميزان اضطراب شغلي پرستاران شاغل در بخش هاي مراقبت ويژه كوويد- 19 ، تأثيري نداشته است. نتيجه گيري: آموزش به كارگيري تجهيزات حفاظت فردي به روش شبيه سازي در تركيب با روش آموزشي ديگري در پرستاران نظامي در بخش هاي مراقبت ويژه كوويد- 19 توصيه مي شود.